Een multicentrisch, gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd onderzoek ter evaluatie van de veiligheid, preliminaire klinische activiteit en immunogeniciteit van meerdere doses MOR103 dat intraveneus wordt toegediend aan patiënten met actieve reumatoïde artritis

Reumatoïde artritis (RA) is een chronische systemische ontstekingsziekte die
wereldwijd bij 0,5 à 1% van de volwassen bevolking voorkomt. RA tast met name
de gewrichten aan. De ziekte wordt gekenmerkt door een chronische ontsteking
van het gewrichtsvlies, waardoor uiteindelijk kraakbeen, bot en gewrichtsbanden
zodanig beschadigd raken dat er gewrichtsdeformatie kan optreden.
MOR103 is een recombinant humaan synthetisch monoklonaal antilichaam,
IgG1-lambda, dat in het bijzonder bindt aan humaan GM-CSF. Het neutraliseert de
biologische werking van humaan GM-CSF door de interactie ervan met de
receptoren op het celoppervlak te remmen.
Het doel van dit fase Ib-/IIa-onderzoek is om de veiligheid, preliminaire
klinische activiteit, farmacokinetiek en immunogeniciteit te evalueren van
meerdere doses MOR103 bij patiënten met actieve RA bij wie geen verbetering te
verwachten valt bij een enkele dosis.

Primair doel:
- het bepalen van de veiligheid en verdraagbaarheid van meerdere doses MOR103
bij patiënten met actieve reumatoïde artritis bij dosisescalatie.

Secundaire doelen:
- het beoordelen van tekenen van de werkzaamheid van MOR103 bij patiënten met
actieve reumatoïde artritis;
- het beoordelen van de farmacokinetiek van meerdere doses MOR103 bij patiënten
met actieve reumatoïde artritis bij dosisescalatie;
- het beoordelen van de potentiële immunogeniciteit van MOR103.

Dit is een onderzoek met meerdere, escalerende doses bij drie cohorten. Het
onderzoek is dubbelblind en gerandomiseerd van opzet. Iedere patiënt krijgt
eenmaal per week een dosis toegediend (op dag 1, 8, 15 en 22), in totaal vier
(4) doses. De screening zal vanaf 35 dagen voor de toediening op dag 1
plaatsvinden; het laatste bezoek vindt ongeveer 90 dagen na de dag van de
laatste toediening plaats (+/- 3 dagen). Elke patiënt neemt in totaal maximaal
ca. 147 dagen aan het onderzoek deel.

Op dag 1 worden de gekozen patiënten willekeurig voor een behandeling ingedeeld (uitgangssituatie). Middels intraveneuze infusie wordt het onderzoeksgeneesmiddel of een placebo gedurende een uur langzaam toegediend. Verder zullen de volgende interventies plaatsvinden in het kader van het onderzoek: - vragenlijsten invullen - lichamelijk onderzoek en meting van vitale functies (zoals bloeddruk en hartslag) - bloedafname - urineafname - infusie van het onderzoeksmiddel - ecg - MRI-scan - longfunctietest

Elke patiënt dient twaalf bezoeken af te leggen over een periode van in totaal
maximaal vijf maanden. Tijdens deze bezoeken ondergaat de patiënt een
lichamelijk onderzoek, wordt er bloed en urine afgenomen, een longfunctietest
gedaan, en een ecg en een MRI-scan gemaakt. De patiënt wordt ook gevraagd een
aantal vragenlijsten in te vullen. Het onderzoeksgeneesmiddel wordt per infuus
toegediend, wat ongeveer een uur in beslag neemt.
De risico*s van behandeling met MOR103 zijn mogelijke allergische reacties
zoals huiduitslag, zwellingen, ademhalingsproblemen en een lage bloeddruk.
Daarnaast kan het geneesmiddel een reactie van het immuunsysteem opwekken
waardoor de patiënt zich koortsig of grieperig kan voelen.
Bij dierproeven waarbij vergelijkbare doses als in dit onderzoek werden
toegediend, zijn geen ongewenste effecten en geen aanwijzingen voor het begin
van een reactie van het immuunsysteem waargenomen. Theoretisch is het mogelijk
dat het geneesmiddel tijdelijke longafwijkingen veroorzaakt bij personen die
daarvoor gevoelig zijn. Daarnaast bestaat er een kleine kans dat het
immuunsysteem (gedeeltelijk) wordt onderdrukt, waardoor de patiënt vatbaarder
kan zijn voor infecties.
In een fase I-onderzoek met 63 deelnemers werden verschillende enkelvoudige
doses MOR103 tot maximaal 3 mg/kg toegediend. De bijwerkingen die daarbij het
vaakst voorkwamen, waren over het algemeen mild van aard: hoofdpijn en
nasofaryngitis (neus- en keelontsteking), duizeligheid en hoesten. Daarnaast
liep één deelnemer als ernstige bijwerking een septische shock op als gevolg
van een longontsteking. Hoewel een verband met de toediening van MOR103 niet
kon worden uitgesloten, werd de kans daarop zeer klein geacht, aangezien deze
deelnemer als gevolg van andere factoren vatbaar was voor een dergelijke
reactie.
Bij de MRI*s die in dit onderzoek worden gemaakt, wordt een contrastvloeistof
gebruikt die gadolinium bevat. Van sommige van deze contrastvloeistoffen op
gadolinium-basis wordt vermoed dat ze nefrogene systemische fibrose - een
zeldzame huidziekte - kunnen veroorzaken. Als de nieren van de patiënt echter
normaal functioneren, dan is de kans hierop zeer klein.
Zie pagina 29 en 30 van het protocol voor een nadere uitleg.