Bijdragen van de mond en de maag aan verzadiging II: effect van ernergieinhoud.

Een van de belangrijkste problemen in de huidige energierijke samenleving is
dat veel populaire voedingsmiddelen een positieve energiebalans stimuleren,
omdat deze producten een relatief laag gevoel van verzadiging geven in relatie
tot hun energieinhoud. Een van de redenen hiervoor zou een vlugge passage door
de mond kunnen zijn, wat de sensorische signallering vermindert. Deze gedaalde
sensorische signallering kan mogelijk leiden tot een verminderde cephalic phase
response (CPR) en verminderde sensorische verzadiging. Consumptie van fast
food, zoals energierijke drankjes en voeding met een hoge energiedichtheid, kan
mogelijk de aangeleerde connectie tussen sensorische signalen en hun
physiologische consequenties verstoren, wat er voor kan zorgen dat de CPR
verstoord wordt.
Om een positieve energiebalans veroorzaakt door consumptie van energierijke
voedingsmiddelen te voorkomen, is het noodzakelijk om te weten hoe sensorische
en maagsignalen en hun interactie invloed hebben op verzadiging. Inzicht in
eigenschappen van voedingsmiddelen die een effect op orale en maagbijdragen van
verzadiging hebben, creeert
mogelijkheden om voedingsmiddelen zo te optimaliseren dat hun verzadiging
gemaximaliseerd wordt.

Het primaire doel van dit onderzoek is om het effect te bepalen van de duur van
de orale blootstelling en de energie inhoud van de maagvulling, op de
daaropvolgende energie inname.

De secondaire doelen zijn om te bepalen welk effect korte/lange orale
blootstelling, gecombineerd met een maagvulling laag/hoog in energie, heeft op:
• subjectieve gevoelens van verzadiging
• snelheid van maagontlediging

Verder willen we resultaten van een van de treatments bij onze vorige studie
(Cake Studie, ABRnr 30728) (1 minuut orale blootstelling, en 800ml maagvulling
in 8 minuten met 100kcal) repoduceren en daarbij onderzoeken hoe snel de
maagontlediging plaatsvindt.

Dit is een gerandomiseerd, crossover, single center onderzoek waarin iedere
deelnemer 6 'treatments' krijgt, te weten:
Control: geen stimulatie van mond of maag
A: 1min orale blootstelling, met 100kcal/500ml maagvulling in 8 min
B: 8 min orale blootstelling, met 100kcal/500ml maagvulling in 8 min
C: 1 min orale blootstelling, met 700kcal/500ml maagvulling in 8 min
D: 8min orale blootstelling, met 700kcal/500ml maagvulling in 8 min
E: 1min orale blootstelling, met 100kcal/800ml maagvulling in 8 min
Bij alle behandelingen krijgen de deelnemers een neusmaagsonde ingebracht.

Alle deelnemers doorlopen de bij 'onderzoeksopzet' genoemde 6 behandelingen in gerandomiseerde volgorde. Orale blootstelling wordt gedaan middels modified sham feeding (MSF) met cake en stimulatie van de maag met een mengsel van cake en water. 30 minuten na de start van de interventie krijgen de deelnemers een lunch, en wordt ze verteld dat ze mogen eten totdat ze prettig vol zitten. De ad libitum voedsel inname tijdens deze lunch is de primaire uitkomstmaat van deze studie. Iedere deelnemer ontvangt 1 behandeling per testdag, tussen de testdagen zitten steeds minimaal 5 testvrije dagen.

Deelnemers komen voor 1 bezoek naar de universiteit en voor 7 bezoeken naar het
ziekenhuis, wat een tijdsinvestering van 14,5 uur betekent. De stabiele isotoop
13C is een onschadelijke stof dat ook van nature in producten voorkomt, het zit
bijvoorbeeld in maïs en maïsproducten. Het inbrengen van een neusmaagsonde door
een ervaren verpleegkundige is bij gezonde personen een procedure met weinig
risico dat meestal zonder problemen verloopt. Door minimaal 5 testvrije dagen
tussen de testdagen in denken wij dat het risico van het herhaaldelijk
inbrengen van een sonde niet veel hoger is dan wanneer slechts eenmalig een
sonde wordt ingebracht. In de vorige studie (ABR nr 30728) zijn, naast lichte
irritatie gedurende - en bij sommige deelnemers kort na - het inbrengen /
verblijf van de sonde, geen complicaties opgetreden.

Na voltooing van de studie zal er meer kennis over de bijdragen van de mond en
de maag bij verzadiging zijn. Als er
inzicht is in welke eigenschappen van voeding belangrijk zijn voor de bijdragen
aan verzadiging, biedt dat mogelijkheden
om voedingsmiddelen zo te optimaliseren dat de verzadiging maximaal is.