Langere termijn effecten van Advanced Driver Assistence Systems (ADAS) op de rijprestaties van oudere automobilisten. met lichte cognitieve of motorische functiebeperkingen: Een rijsimulatorstudie

Het aantal oudere automobilisten groeit snel. Bij het ouder worden neemt de
prevalentie van neurodegeneratieve aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson
(PD) en de ziekte van Alzheimer (AD) sterk toe. Zelfs in lichte vorm leiden
deze aandoeningen tot visuele, cognitieve en motorische functiebeperkingen die
met het autorijden interfereren, in het bijzonder in situaties met tijdsdruk en
die eisen stellen aan de verdeelde aandacht. Autorijden is erg belangrijk voor
de kwaliteit van leven van ouderen. Daarom zijn methoden die ouderen toestaan
om zo lang mogelijk veilig actief te blijven van groot belang. Intelligente
bestuurdersondersteuningssystemen (ADAS: Advanced Driver Assistance Systems)
kunnen een belangrijke rol spelen als ze zijn toegesneden op de behoeften en
vermogens van ouderen met functiebeperkingen.

Het promotieonderzoek richt zich op het onderzoek naar de bruikbaarheid van
ADAS voor oudere automobilisten. Er is al enig onderzoek gedaan naar de
bruikbaarheid bij eenmalig gebruik, maar over de effecten van langduriger
gebruik weten we nog zeer weinig. Daarom zijn de centrale onderzoeksvragen of
en in hoeverre het gebruik van algemene of individueel toegesneden ADAS de
rijvaardigheid en verkeersveiligheid van functiebeperkte oudere automobilisten
verbetert en in hoeverre zij de ondersteuning door de systemen op prijs
stellen.

Gemengd onderzoeksdesign met herhaalde metingen.

Ten behoeve van het onderzoek zullen de deelnemers herhaaldelijk een stadsrit van 25 km afleggen in de rijsimulator van het UMCG. Naast de gesproken route instructies krijgen ze tijdens de rit ADAS informatie over de voorrangsregels, gewenste snelheid etc. via een projectie op de voorruit (HUD: head up display ). Een gemengde groep die geen ADAS informatie krijgt, maar wel evenveel ritten makt, zal dienen als controle group. Toewijzing aan de interventie- of controlegroep is willekeurig.

Sommige mensen ervaren simulatorziekte als ze in een rijsimulator rijden. Dit
is een vorm van bewegingsziekte die erg lijkt op wagenziekte. Gebaseerd op
eerder onderzoek is de rijsimulator in het UMCG geoptimaliseerd m.b.t het
voorkomen van wagenziekte en daarom is het in ons standaard klinisch onderzoek
geen probleem meer. In de hier voorgestelde experimentele testritten moeten
verschillende 90 ° bochten gemaakt worden, iets wat we proberen te voorkomen
in het klinisch onderzoek, en daarom zouden sommige mensen last kunnen krijgen
van simulator ziekte. Om te voorkomen dat dit met het onderzoek interfereert,
wordt voorafgaande aan het eigenlijke onderzoek in een kort simulatortraject
met veel bochten nagegaan of de mensen die zich hebben opgegeven gevoelig zijn
voor simulatorziekte. De personen bij wie dat het geval is, worden uitgesloten
van het onderzoek.
Aan deelname zijn verder geen gezondheidsrisico*s verbonden. Een voordeel van
deelname is dat men de gelegenheid krijgt zijn eigen rijvaardigheid
systematisch te oefenen in samenwerking met een systeem dat de juiste
informatie geeft. Tevens doet men ervaring op met het rijden met ADAS systemen.
Afgezien van de gespreksstof die dit oplevert, kan het ook van belang zij bij
de aanschaf van de volgende auto.