Multicentrisch, gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd onderzoek met parallelle groepen in fase 2 voor de evaluatie van de veiligheid en werkzaamheid van de behandeling met ustekinumab of golimumab bij proefpersonen met chronische sarcoïdose

Er is voldoende bewijs dat IL 12/23 en TNF alfa een belangrijke rol spelen in
de opstart en het onderhouden van de pathofysiologie van sarcoidose. Het
belangrijkste doel van dit onderzoek is om vast te stellen of remming van IL
12/23 en/of TNF alfa invloed hebben op de klinische ziekteverloop. Hiertoe
worden ustekinumab en golimumab direct vergeleken met placebo in een en
dezelfde studie.

De primaire doelstelling is de evaluatie van de veiligheid en werkzaamheid van
behandeling met ustekinumab of golimumab bij proefpersonen met chronische
sarcoïdose met aantasting van de longen ondanks een lopende therapie.

De hoofddoelstellingen zijn:
1. evaluatie van de veiligheid van ustekinumab of golimumab bij proefpersonen
met chronische sarcoïdose met aantasting van de longen en/of huid
2. evaluatie van de werkzaamheid van ustekinumab of golimumab voor de
verbetering van de symptomen, functionele capaciteit en door de patiënt gemelde
resultaten in week 28 bij proefpersonen met chronische longsarcoïdose die
symptomatisch zijn ondanks een lopende behandeling
3. evaluatie van de werkzaamheid van ustekinumab of golimumab voor de
verbetering van door de patiënt gemelde resultaten in week 28 bij proefpersonen
met huidsymptomen van chronische sarcoïdose die symptomatisch zijn ondanks een
lopende behandeling
4. evaluatie van de mogelijkheid om OCS af te bouwen bij proefpersonen met
chronische long- en/of huidsarcoïdose die symptomatisch zijn ondanks een
lopende behandeling met OCS
5. evaluatie van de farmacodynamiek (PD) en farmacokinetiek (PK) van
ustekinumab of golimumab bij proefpersonen met chronische sarcoïdose met
aantasting van de longen en/of huid

Dit is een multicentrisch, gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd
onderzoek met 3 parallelle armen in fase 2 voor de vergelijking van de
veiligheid en werkzaamheid van ustekinumab of golimumab (toegediend als
individuele behandelingen naast de lopende therapie) vergeleken met placebo bij
proefpersonen met chronische sarcoïdose met aantasting van de longen en/of huid
die symptomatisch zijn ondanks de lopende therapie.

Het onderzoek zal ongeveer 44 weken duren (een dubbelblinde werkzaamheidsfase
van 16 weken, een steroïdenafbouwfase van 12 weken, en een nabehandelingsfase
van 16 weken).
De patiënten krijgen het onderzoeksmiddel om de 4 weken tot week 24 subcutaan
(SC) toegediend.
Het primaire eindpunt (verandering t.o.v. baseline in percentage voorspelde
vitale capaciteit bij geforceerde expiratie [FVC]) zal worden geëvalueerd in de
primaire populatie in week 16.
Voor de patiënten die een achtergrondbehandeling krijgen met OCS zal deze
therapie op een stabiel peil gehouden worden tot week 16, gevolgd door een
afbouw van de dosis OCS over de volgende 12 weken.

Patiënten die voldoen aan de inclusiecriteria worden willekeurig in een verhouding van 1:1:1 toegewezen aan 1 van de 3 behandelingsgroepen: Groep 1 (n = 60): placebo SC in weken 0, 4, 8, 12, 16, 20, en 24 Groep 2 (n = 60): ustekinumab 180 mg SC in week 0; 90 mg SC in weken 8, 16, en 24 met placebo SC in weken 4, 12, en 20 Groep 3 (n = 60): golimumab 200 mg SC in week 0; 100 mg SC in weken 4, 8, 12, 16, 20, en 24

De patient ondergaat de volgende onderzoeken:
- Vragenlijsten
- Bloed afname
- Vitale parameter metingen
- Medisch onderzoek
- Longfunctie testen
- 6 minuten wandeltest
- ECG
- Röntgenfoto van de borstkas
- Huidponsbiopsie
- Foto van huidlaesies
- Injectie met onderzoeksmiddel

Mogelijke bijwerking van de onderzieksmedicatie kunnen zijn:
Infecties, tuberculose, maligniteit, allergische reacties al dan niet op de
aanprikplaats, abnormale leverwaarden, symptomen van het hart- en vaatstelsel,
zenuwstelselaandoeningen, abnormale bloedwaarden, pustulaire psoriasis.

Ten gevolge van de bekende mogelijk ernstige bijwerkingen van langetermijn
steroïdegebruik, zoals het geval bij de behandeling van sarcoidose, is een
belangrijk klinisch doel de steroïde dosis naar de laagste effectieve dosering
te verlagen. Alternatieve behandelingen zoals methotrexate, azathioprine (AZA)
en leflunomide worden geassocieerd met aanzienlijke langetermijntoxiciteit en
onzekere en/of niet bewezen doeltreffendheid.

Aangezien er belangrijk bewijs is dat zowel IL 12/23 als TNF alfa een
belangrijke rol spelen in zowel de opstart als onderhoud van de pathofysiology
van sarcoidosis, is deze studie ontworpen om vast te stellen of remming van IL
12/23 en/of TNF alfa effect op het klinisch verloop van de ziekte zullen
hebben.
Tot op heden hebben er geen klinische studies met ustekinumab of golimumab in
sarcoidosis plaatsgevonden.

Echter, klinische ervaring met het monoklonaal antilichaam anti-TNF, infliximab
en meerdere caserapporten stellen voor dat golimumab mogelijk doeltreffend in
de behandeling van ernstige chronische sarcoidosis zal zijn.
De evaluatie van de veiligheid en doeltreffendheid van ustekinumab of golimumab
in de behandeling van sarcoidosis in de voorgestelde studie is dus verantwoord,
gebaseerd op de vergelijking van risico's en voordelen gezien in andere
indicaties tot op heden.