Jongeren met Somatisch Onvoldoende verklaarde Lichamelijke Klachten (SOLK) en hun Gezinsfunctioneren

1. De eerste primaire uitkomstmaat betreft het gezinsfunctioneren gemeten met

de Family Assessment Device-N (Epstein, et al., 1983). Dit is een

zelfrapportage lijst van 60 items die op een 4-punts likertschaal worden

gescoord (1 = helemaal niet mee eens, 2 = niet mee eens, 3 = mee eens, 4 =

helemaal mee eens). Alle gezinslede vullen de FAD in. Scores worden per

subschaal gesommeerd of er wordt een gemiddelde score berekend waarbij de

scores op een aantal schalen eerst gespiegeld dienen te worden. Een hogere

score betekent een beter gezinsfunctioneren.



2. De tweede primaire uitkomstmaat voor het meten van gezinsfunctioneren

betreft een bewerking van de Family Adaptability and Cohesion Evaluation Scales

(FACES) , de Gezins Dimensie Schalen (GDS) (Buurmeyer & Hermans, 1988). Deze

schaal wordt door alle gezinsleden ingevuld. Het betreft een zelfrapportage

lijst met 44 items die drie schalen omvatten (cohesie, adaptie en sociale

wenselijkheid). De vragen worden gescoord op een 4-puntslikertschaal van *nooit

waar* tot *altijd waar* over de actuele perceptie van het gezinsfunctioneren en

de ideale perceptie. Voor sociale wenselijkheid geldt alleen de actuele

perceptie.

1. De ervaren autonomie bij jongeren wordt gemeten met de Adolescenten

Autonomie Vragenlijst-B (Noom, et al., 2001). Het betreft een zelfrapportage

vragenlijst bestaande uit 15 items waarbij er drie dimensies van autonomie

worden onderscheiden: (1) attitudinale autonomie of de mate waarin de

adolescent zelf een doel kan bepalen, alternatieven kan overwegen en een

beslissing kan nemen (vb. *Ik maak snel keuzes.*), (2) emotionele autonomie of

de mate waarin de adolescent vertrouwen heeft in de eigen keuzes en doelen (vb.

*Als ik het met anderen oneens ben, dan zeg ik dat.*), en (3) functionele

autonomie of de mate waarin de adolescent strategieën kan ontwikkelen om het

eigen doel te bereiken (vb. *Ik ga meestal recht op mijn doel af.*).



2. De Frost Multidimensional Perfectionism Scale (Frost & Marten, 1990) betreft

een zelfrapportage vragenlijst bestaande uit 35 items waarbij er 6 dimensies

van perfectionisme worden onderscheiden: 1. The Concern over Mistakes (CM), 2.

Personal Standards (PS) 3. Parent Expectations (PE) scale. 4. Parental

Criticism (PC) scale. 5 Doubting of Actions (D) 6. Organization (O).



3. De CBSA (competentiebelevingsschaal voor adolescenten) (Treffers, et al.,

2002) bestaat uit zeven subschalen die elk uit vijf items bestaan (totaal 35

items). Bij elk item worden twee groepen jongeren beschreven. De jongere kruist

aan tot welke groep jongeren hij/zij zich vindt behoren en of hij zich

*helemaal* of *een beetje* tot de groep vindt behoren. Voor het onderhavige

onderzoek zal er gebruik worden gemaakt van de subschaal schoolvaardigheden.



4.De reactie van ouders op de SOLK gemeten met de Illness Behaviour

Encouragement Scale (Walker & Zeman, 1992). Het betreft een vragenlijst met 12

items naar de gedragsreactie van ouders op kinderen die ziek zijn of ziek

lijken. De lijst kent een ouder- en kind versie.



5. De 4 Dimensionele Klachten Lijst (Terluin, 1998) is een vragenlijst die is

ontwikkeld binnen de huisartsenpraktijk en bestaat uit 50 items, 16 items voor

Distress, 6 items voor Depressie, 12 items voor Angst en 16 items voor

Somatisatie.



6. De door de jongeren ervaren lichamelijke klachten worden gemeten met de

Somatic Complaint List-2 (Jellesma, et al., 2007). De SCL-2 is een

zelfrapportage vragenlijst in de talen Engels en Nederlands die tot stand kwam

met behulp van observaties van schoolleraren. Voor dit onderzoek is de

jongerenversie ook bewerkt tot een ouder-versie waarbij ouders aangeven in

welke mate zij denken dat hun kind lichamelijke klachten ervaart.