Threonine behoefte in preterme pasgeborenen

Goede voeding is van essentieel belang voor optimale groei en ontwikkeling van
neonaten. Eiwitten zijn een belangrijke component van de dagelijkse voeding,
want het is de bron voor onze essentiële aminozuren. De exacte behoefte aan de
essentiele aminozuren in preterme en terme kinderen is onbekend. De huidige
aanbevelingen zijn gebaseerd op de samenstelling van borstvoeding en op data
afkomstig van stikstofbalans studies waarvan bekend is dat ze de behoefte
onderschatten. Een recente methode om de eiwit behoefte te bepalen, is de
Indicator Amino Acid Oxidation (IAAO) methode. Met deze methode kunnen we in de
toekomst de exacte behoefte van alle essentiele aminozuren in terme en preterme
kinderen bepalen. Dit zal de kennis met betrekking tot het voedingsbeleid in
pasgeborenen doen toenemen en kan mogelijk leiden tot een betere neurologische
prognose en een vermindering van late termijneffecten in deze kwetsbare
patientengroep. Recent hebben we de behoefte van 3 van de essentiele
aminozuren; valine, isoleucine en leucine, in Aziatische terme pasgeborenen
bepaald. De behoefte aan valine en isoleucine bleek twee maal hoger dan de
huidige aanbevelingen.

Het doel van de studie is de threonine behoefte in preterme neonaten te
bepalen. Onze hypothese is dat de huidige aanbevelingen voor preterme neonaten
te hoog zijn.

Het onderzoek betreft een gerandomiseerde, ongeblindeerde, non-therapeutische
interventie studie. Het zal een multicenter studie zijn die zal plaatsvinden in
het Erasmus MC-Sophia, het Franciscus Gasthuis ( beide Rotterdam), het Albert
Schweitzer Ziekenhuis te Dordrecht, het Amphia Ziekenhuis te Breda en het Haga
ziekenhuis in Den Haag. De studie zal in september 2011 starten en zal 2 jaar
duren.

De neonaten krijgen op de dag voor de studiedag gedurende 24 uur elke 2 uur de studievoeding, een elementair dieet op basis van Neocate (Danone), waaraan L-threonine wordt toegevoegd. Op de studiedag krijgen de neonaten via een maagsonde een oplaaddosis (15 µmol/(kg) en onderhoudsdosis [13C]Natriumbicarbonaat gedurende 2,5 uur. Vervolgens wordt er 4 uur lang via een maagsonde een oplaaddosis (40 µmol/kg) en onderhoudsdosis 30 µmol/kg/uur [1-13C]-Lysine gegeven. De voeding wordt een half uur voor start van de isotopen omgezet in een continue dripvoeding. Ademmonsters worden afgenomen via de directe sampling methode beschreven door van der Schoor et al. Bij deze methode wordt een 6F sonde (Ch Argyle; Cherwood Medical, Tullamore, Ierland) 1-1,5 cm de neus ingebracht tot in de nasopharynx. Bij elke uitademing wordt een beetje uitademingslucht opgezogen en dit wordt in een 10 mL steriele buis gespoten. Tijdens het onderzoek worden ademmonsters van de met 13C verrijkte uitademingslucht elke 10 minuten in de laatste 45 minuten van de [ 13C]Natriumbicarbonaat infusie en in het laatste uur van de [1-13C]-Lysine infusie afgenomen.

De patienten die in aanmerking voor de studie liggen reeds opgenomen op de
afdeling neonatologie van de betreffende centra. Alle neonaten zullen al een
maagsonde hebben als standaard behandeling. Voor het afnemen van de
ademmonsters zullen we een neussonde inbrengen op 1-1,5 cm. in de nasopharynx.
Het inbrengen kan wat discomfort geven aangezien de sonde vastgeplakt moet
worden. In de meer dan 300 patienten die deze procedure reeds ondergaan hebben
zagen we geen tekenen van discomfort. Het afnemen van de ademmonsters is niet
belastend voor de patienten, ze kunnen gewoon doorslapen. In alle studies die
in prematuren gedaan zijn met stabiele isotopen zijn geen bijwerkingen gezien.
We verwachten voor de geincludeerde patienten geen risico's en geen voordelen.