Corticomusculaire koppeling in reactie op mechanische verstoringen

Het aansturen van bewegingen omvat verschillende delen van het centraal
zenuwstelsel. De bijdrage van de cortex in het aansturen van bewegingen is niet
altijd meegenomen in studies naar bewegingssturing. In deze studie passen we
systeem identificatie toe om de functionele koppeling tussen cortex en spieren
te bestuderen in het tijd en frequentie domein.

Bestuderen van de corticale bijdrage aan bewegingssturingen met behulp van
systeem identificatie technieken in het tijd en frequentie domein.

Interventie studie

Methode: Elektrofysiologische signalen zullen worden gemeten van de hersenen
(EEG) en drie spieren in de onderarm (EMG) terwijl de proefpersoon een
constante kracht uitoefent op een manipulandum. Het manipulandum geeft kleinen
verstoringen in de vorm van positieveranderingen van de pols. Door gebruik te
maken van verschillende verstoringen zullen we verschillende koppelingsmaten
bestderen in het tijd domein (proprioceptieve evoked potentials) en in het
frequentie domein (corticomusculaire coherentie)

Positie verstoringen terwijl de proefpersoon een constante kracht uitoefent op een manipulandum

Proefpersonen wordt gevraagd om naar het Experimental Centre of Technical
Medicine op de universiteit twente te komen.Gedurende het 2,5 uur durende
experiment zullen er elektrofysiologische signalen worden gemeten van de
hersenen (EEG) en van drie spieren in de onderarm (EMG). Het aanbrengen van de
cap voor de EEG meting kan als oncomfortabel worden ervaren door de
proefpersoon, maar is zonder risico's. Gedurende het experiment wordt de
proefpersoon gevraagd om krachten uit te oefenen op een manipulandum die
verstoringen geeft in de vorm van positieveranderingen van de pols. Er is geen
direct voordeel voor de deelnemer. 10 proefpersonen zal worden gevraagd 1 week
later nog een keer te komen voor dezelfde procedure.