Een multicenter, gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd onderzoek voor het beoordelen van de werkzaamheid en veiligheid van oraal, eenmaal daags ingenomen aripiprazol met een vaste dosis, bij kinderen en adolescenten met het syndroom van Gilles de la Tourette.

Er zijn maar een beperkt aantal geneesmiddelen goedgekeurd voor de behandeling
van het syndroom van Gilles de la Tourette, inclusief de typische neuroleptica
haloperidol en pimozide. Deze medicijnen zijn al enkele decennia beschikbaar
maar vertonen alle bekende bijwerkingen van de typische neuroleptische
medicatie. Op dit moment, de alfa-2-receptor agonist clonidine is de
eerste-lijnsbehandeling voor het syndroom van Gilles de la Tourette, maar het
niveau van de werkzaamheid is beperkt en de bijwerking van sedatie is niet goed
te verdragen.

Zie Protocol 31-12-293 Versie 2.0 16 oktober 2012 sectie 2.1 Trial Rationale

Primair: De werkzaamheid van aripiprazol vergelijken met een placebo in het
onderdrukken van tics bij kinderen en adolescenten (7 - 17 jaar) met een
diagnose van het syndroom van Gilles de la Tourette. De primaire
werkzaamheidsmaat is een verandering vanaf de baseline tot het eindpunt (week
8) in de totale tic-score (TTS) van de Yale Global Tic Severity Scale (YGTSS).
De secundaire werkzaamheidsmaat is de Clinical Global Impressions Scale for
Tourette*s Syndrome (CGI-TS).

Secundair: De veiligheid en verdraagbaarheid evalueren van een behandeling met
orale eenmaal daags ingenomen tabletten aripiprazol bij kinderen en
adolescenten met een diagnose van het syndroom van Gilles de la Tourette.

Onderzoek 31-12-293 is een fase 3, multicenter, gerandomiseerd, dubbelblind,
placebogecontroleerd onderzoek dat is opgezet om de veiligheid en werkzaamheid
van eenmaal daags oraal ingenomen tabletten aripiprazol met een vaste dosis te
beoordelen bij kinderen en adolescenten in de leeftijd van 7 - 17 jaar ten
tijde van de screening (het moment dat ze het informatie- en
toestemmingsformulier ondertekenen) met het syndroom van Gilles de la Tourette.
In totaal worden 126 patiënten in 2 gewichtsgroepen (laag: < 50 kg; hoog: * 50
kg) willekeurig, in een verhouding van 1:1:1, toegewezen aan een lage dosis
aripiprazol, een hoge dosis aripiprazol of een placebo. De lage dosis
aripiprazol is 5,0 mg/dag voor de laaggewichtsgroep en 10,0 mg/dag voor de
hooggewichtsgroep; de hoge dosis aripiprazol is 10,0 mg/dag voor de
laaggewichtsgroep en 20,0 mg/dag voor de hooggewichtsgroep.

Aripiprazole-tabletten zijn in meerdere klinische onderzoeken gegeven aan 925
deelnemende kinderen en adolescenten van 6-17 jaar. Het wordt al sinds december
2002 voorgeschreven aan patiënten in de Verenigde Staten en in andere landen.
De meest voorkomende bijwerkingen kunnen bestaan uit hoofdpijn, misselijkheid,
braken, constipatie, angst, slapeloosheid, duizeligheid (licht gevoel in het
hoofd), akatisie (onplezierig gevoel van inwendige rusteloosheid waardoor je
niet stil kunt zitten of bewegingloos blijven), rusteloosheid. De meest
voorkomende bijwerkingen bij pediatrische patiënten kunnen bestaan uit: braken,
extrapiramidale stoornissen (ernstige rusteloosheid, onwillekeurige bewegingen
en niet te controleren spraak), moeheid, toegenomen eetlust, slapeloosheid,
hoofdpijn, misselijkheid, rinofaryngitis (zwelling van neusgangen),
slaperigheid en gewichtstoename.

Er zijn enkele meldingen geweest van hoge bloedsuiker bij deelnemers die met
aripiprazole werden behandeld. Uw bloedsuikerniveau wordt nauwlettend in het
oog gehouden. Onder de inactieve ingrediënten van aripiprazole-tabletten valt
lactose. Bespreek het met uw onderzoeksarts als u denkt dat uw kind een
lactoseintolerantie heeft (een probleem met het verdragen van melk en andere
zuivelproducten). In klinische onderzoeken met aripiprazole was de incidentie
van dit effect vergelijkbaar met de placebo.