Target moleculen en hun pathogene en beschermende antilichamen in myasthenia gravis.

Voor een aantal aandoeningen spelen antilichamen een steeds belangrijkere rol,
zowel als diagnosticum als als therapie. Er komt steeds meer bewijs dat
autoreactieve antilichamen een sleutelrol spelen in neurodegeneratieve
aandoeningen zoals multiple sclerose, de ziekte van Alzheimer, schizofrenie en
de ziekte van Parkinson. Echter, tot nu toe zijn slechts weinig van deze
antilichamen gekarakteriseerd en van veel aandoeningen blijven de antilichamen
onbekend. Op dit moment is myasthenia gravis (MG) de best gekarakteriseerde
antilichaam gemedieerde ziekte en hebben we een van de weinige recombinant
humane autoantilichamen kunnen klonen en produceren. Een techniek gepubliceerd
door Traggiai et al. in 2004 heeft het klonen van humane B-cellen enorm
vereenvoudigd, en daarmee een brede range van nieuwe toepassingen mogelijk
gemaakt.

Het doel van dit onderzoek is een levende B-cellijn afkomstig van MG patiënten
te ontwikkelen.
Deze antilichaam-producerende cellijn zal gebruikt worden voor verschillende
toepassingen:
- de bevestiging van nieuwe passieve transfer ziekte modellen voor MG
- de ontdekking van nieuwe autoantigenen
- de ontwikkeling van neuroprotectieve antilichamen

Het doel is om 6 B-cel producerende cellijnen te kweken, die gebruikt zullen
worden voor de hierboven beschreven toepassingen. Om dit doel te bereiken
hebben we 2 groepen van weefsel donoren nodig.
De eerste groep van weefseldonoren bestaat uit 30 MG patiënten die een
thymectomie ondergaan (robot-thymectomie met de Da Vinci robot, uitgevoerd
volgens de standaard procedures). Deze patiënten zal gevraagd worden om een
deel van de verwijderde thymus (2,5 x 2,5 cm), een spierbiopt uit een
intercostaal spier (0,5 x 0,5 cm; tijdens de operatie afgenomen) en bloed (twee
buisjes van 10 ml; afgenomen tijdens de operatie) te doneren. Uit het
thymusweefsel worden B-cellen geïsoleerd voor het maken van de cellijnen,
waaruit de neuroprotectieve antilichamen ontwikkeld gaan worden. De
spierbiopten worden gebruikt om de ziektespecifieke veranderingen ter hoogte
van de neuromusculaire eindplaat te bestuderen en het vermogen van
pathogenetische antilichamen om aan aangedaan spierweefsel te binden te
bestuderen. Het bloed zal gebruikt worden om lymfocyten te isoleren, die
bestudeerd zullen worden en gebruikt zullen worden in de kweek met de
geïsoleerde B-cellen.
De tweede groep van weefseldonoren bestaat uit 30 controle patiënten die een
andere thoracale operatie dan een thymectomie met de Da Vinci robot ondergaan,
voor een aandoening die niet gerelateerd is aan MG, een andere autoimmuun
ziekte of een andere spierziekte. Deze patiënten zal gevraagd worden alleen een
spierbiopt te doneren. Het spierbiopt (0,5 x 0,5 cm uit een intercostaalspier)
zal tijdens de operatie afgenomen worden en zal gebruikt worden om de
neuromusculaire eindplaat van gezond spierweefsel te bestuderen, om de binding
van pathogenetische antilichamen aan gezond spierweefsel te bestuderen, om
nieuwe autoantigenen te identificeren, en om te verifiëren dat de eventueel
nieuw ontwikkelde neuroprotectieve antilichamen niet aan spierweefsel binden.

De thymectomie bij de MG patiënten is onderdeel van hun reguliere behandeling
en komt hun gezondheid ten goede. Het gebruiken van het restmateriaal voor dit
onderzoek zal geen invloed hebben op de belasting noch het risico voor deze
patiënten.
Het nemen van spierbiopten (0,5 x 0,5 cm) tijdens een operatie gaat gepaard met
een verwaarloosbaar risico en een minimale belasting. Het biopt wordt genomen
op de plaats waar, als onderdeel van de standaard operatie, een troquart (met
een diameter van 12 mm) in de intercostale ruimte gebracht wordt. De huid en de
intercostaal spier worden hiervoor doorgesneden als onderdeel van de operatie,
dus er wordt geen extra incisie gemaakt voor de biopsie. Omdat het hier een
open biopt betreft is het risico verwaarloosbaar. Iedere eventuele bloeding kan
direct behandeld worden.
Het bloedmonster van 20 ml wordt genomen uit de venflon die vanwege de operatie
al is ingebracht, waardoor het risico en de belasting verwaarloosbaar zijn.
De patiënten hebben geen voordeel van deelname aan dit onderzoek.