De waarde van gecombineerd TMS-EEG onderzoek voor diagnostische doeleinden in epilepsie patiënten

Epilepsie is een van de meest voorkomende neurologische aandoeningen. De
diagnose epilepsie wordt gesteld op basis van de medische geschiedenis en op
basis van EEG registraties. Echter, het EEG is niet erg gevoelig. Het bevat
namelijk niet altijd epileptiforme activiteit. Daarom moeten patienten met
aanvallen van onbekende oorzaak vaak meerdere en langdurige EEG registraties
ondergaan voordat de diagnose eenduidig gesteld kan worden en een behandelplan
kan worden gemaakt. Het zou voordelig zijn als er een methode zou bestaan
waarmee epileptiforme activiteit in het EEG opgewekt zou kunnen worden.
Transcraniële magneetstimulatie (TMS) is een niet-invasieve methode waarmee
bepaalde gebieden in de hersenen gestimuleerd kunnen worden. Door recente
ontwikkelingen is het mogelijk om TMS en EEG gelijktijdig te meten. Hiermee
kunnen verandering in het EEG, geinduceerd door TMS, geregistreerd worden.

Om te onderzoeken of het mogelijk is om epileptiforme activiteit in het EEG te
induceren met TMS. We verwachten dat we abnormale ontladingen zien in TMS-EEG
en we verwachten dat deze bevinden diagnostische waarde hebben en dat deze
bevindingen kunnen helpen bij de localisatie van de epilepsie.

Single pulse TMS zal uitgevoerd worden, beginnend bij een intensiteit gelijk
aan de motor threshold in rust. Stimulatie zal uitgevoerd worden op de
standaard elektrode posities; F7(8), F3(4), T3(4), C3(4), T5(6), P3(4). Na 8
stimuli op elke elektrodepositie, worden de EEG patronen visueel geanalyseerd.
Als er geen repons gevonden wordt, zal de stimulatie doorgaan met een hogere
intensiteit (in stappen van 30%), totdat een respons gezien wordt of totdat de
maximale output capaciteit van de TMS apparatuur bereikt is.

Deelnemers ondervinden geen direct voordeel van deelname aan deze studie,
buiten de compensatie voor financiele kosten. TMS is een veel gebruikte
hersenstimulatie techniek, gebaseerd op de principes van elektromagnetische
inductie. Tijdens stimulatie zal de persoon een klik horen bij elke TMS puls en
zal een stimulatie voelen van de zenuwen en spieren in het hoofd. De meest
voorkomende bijwerking is een lichte hoofdpijn (2-4% voorkomen). Een zware
hoofdpijn komt niet vaak voor (0.3-0.5% voorkomen). In TMS studies met
patiëntpopulaties (bijvoorbeeld epilepsie) zijn in enkele gevallen epileptische
aanvallen geconstateerd. De meeste van deze geinduceerde aanvallen kunnen
toegeschreven worden aan de hoge frequenties waarmee de stimulatie uitgevoerd
werd. In deze studie, zowel de gezonde proefpersonen als de patiënten zullen
gestimuleerd worden volgens een protocol dat binnen de veiligheidslimiet valt.
Hoge frequenties worden niet gebruikt. Eventuele aanvallen die spontaan
optreden tijdens het experiment kunnen niet vermeden worden. Hoewel het niet
verwacht wordt, is in het geval van een optredende epileptische aanval altijd
een neuroloog/klinisch neurofysioloog aanwezig bij de meting die
gespecialiseerde zorg kan leveren.
De medische geschiedenis van alle deelnemers wordt vooraf aan het onderzoek
nagekeken.
Samenvattend, omdat het risico en de belasting voor de deelnemers als minimaal
tot verwaarloosbaar beschouwd kunnen worden, verwachten we geen serieuze
ongewenste effecten tijdens het uitvoeren van deze studie.