hooggedoseerde, wekelijkse erlotinib na progressie op standaard dosering erlotinib in EGFR-gemuteerde NSCLC patienten

Standaard dosering en frequentie van erlotinib is 150 mg per dag. Er zijn
echter verschillende doseringsschema's onderzocht, waarbij doses tot 2000 mg
wekelijks een aanvaardbare toxiciteit profiel. Dit wekelijkse,
hoge-doseringsschema is beschreven in een aantal case reports als
therapeutische optie voor patiënten met leptomeningeale metastasen. Eén groep
analyseerde zelfs een serie van 9 patiënten. Bijwerkingen van de hogere dosis,
wekelijks schema zijn vergelijkbaar met de dagelijkse, standaard
doseringsschema. Een studie evalueerde erlotinib in doses van 1200 mg, 1600 mg
en 2000 mg. Het doseringsschema van 1600 mg drie graad 2 toxiciteit toonde: een
patiënt met graad 2 diarree, een patiënt met graad 2 vermoeidheid en een
patiënt met graad 2 misselijkheid en / of braken (32). Negen patiënten meldden
graad 1 toxiciteit, waarvan de meeste gemelde huiduitslag en diarree.

Aangezien er geen andere therapeutische mogelijkheden voor patiënten met
leptomeningeale metastasen van EGFR-gemuteerde NSCLC zijn en de toxiciteit van
de hoge dosis pulsatiele doseringsschema aanvaardbaar lijkt, hebben we een
aantal patiënten van onze afdeling met dit schema behandeld. Eén patiënt die
behandeld werd met dit schema trok onze aandacht in het bijzonder. Het was een
vrouwelijke patiënt van 51 jaar oud met EGFR-gemuteerde NSCLC die met
EGFR-TKI's werd behandeld sinds 2007 (erlotinib in combinatie met sorafenib,
vervolgens enkel erlotinib en tenslotte afatinib in combinatie met cetuximab).
Nadat zij progressie ontwikkelde op de behandelcombinatie van afatinib en
cetuximab, werd gestart met cisplatin en pemetrexed, waarvan zij 2 cycli kreeg.
Een CT-scan toonde stabiele thoracale ziekte aan, maar zij ontwikkelde
leptomeningeale metasases. Er werd besloten om haar te behandelen met erlotinib
1500 mg eenmaal per week en de cytotoxische chemotherapie te behouden.
Verrassenderwijs, na 3 wekelijkse doses van de hoge dosis erlotinib bleek er
een significante afname van de intrathoracale ziekte. Ook haar neurologische
symptomen waren drastisch verbeterd.
Hoewel de moleculaire achtergrond van de tumor van deze patiënt niet bekend is,
heeft ongeveer 50% van de patiënten met een activerende EGFR-mutatie na het
ontwikkelen van secundaire progressie, de verworven T790M mutatie. Het netto
resultaat van deze mutatie is een toename in affiniteit van de EGF-receptor
voor ATP waardoor de signaaltransductie via deze route wordt hersteld. Omdat
erlotinib een competitieve remmer van de EFG-signalering is, zou in theorie een
hogere dosis van het geneesmiddel gevoeligheid voor het geneesmiddel in deze
situatie kunnen herstellen.
We willen graag prospectief te evalueren of dit hoge dosis, wekelijks schema
van erlotinib activiteit in EGFR-gemuteerde NSCLC patiënten die systemische
progressie van de ziekte hebben ontwikkeld, vertoont. Gezien het feit de
toxiciteit van deze hogere dosis van erlotinib is aanvaardbaar lijkt, denken we
dat het gerechtvaardigd is om dit relatief eenvoudige doseringsschema te
evalueren bij deze groep patiënten.

Bekijken of dit hooggedoseerde, wekelijkse schema van erlotinib effect heeft
bij EGFR-gemuteerde, NSCLC patienten die progressie hebben gekregen op eerdere
TKI's in de standaarddosering.

Single-center, open-label

Erlotinib 1500 mg wekelijks

De eventuele risico's zullen uit de bekende bijwerkingen van dit behandelschema
bestaan.