Neurale mechanismen en breinstructuren die ten grondslag liggen aan individuele verschillen in het verwerven van woordenschat en grammatica van een artificiele taal. Een neurolinguistisch onderzoek naar taalaanleg.

Er zijn grote verschillen in de manier waarop de individuele menselijke
hersenen werken en zijn gebouwd. Hoewel er enige discussie over de vraag of
parameters zoals de grootte van de verschillende hersenstructuren, het aantal
neuronen gebruikt om bepaalde functies uit te voeren en de integriteit van de
witte stof invloed hebben op de informatieverwerking, recente studies tonen aan
dat sommige van deze inter-individuele verschillen correleren met specifieke
cognitieve taken, zoals het leren van talen. Mensen verschillen sterk in hun
vermogen om talen te leren, vooral als het gaat om tweede-taalverwerving en dit
universeel waarneembare feit kan worden gekoppeld aan de diversiteit van de
menselijke hersenen. De hoofdvraag van dit onderzoek is dus of taalaanleg,
zoals gemeten door gestandaardiseerde test instrumenten, overeenkomt met
bepaalde lokalisatiepatronen van hersenactiviteit tijdens het leren en met
inter-individuele verschillen in de witte stof structuur.

Primaire Doelstelling: De belangrijkste doelstelling van dit onderzoek is om
inzicht te verkrijgen in de functionele en structurele neurale correlaten van
succes in het leren van vreemde talen. Hiervoor, zal fMRI en DTI data worden
verworven, samen met gedragsreacties van gezonde volwassenen tijdens het
uitvoeren van (1) een grammatica verwervingstaak en (2) een woordenschat
verwervingstaak.
Secundaire doelstelling(en): De secundaire doelstelling van deze studie is het
onderzoek naar het neurale netwerk dat de verwerving van nieuwe grammaticale
regels en woordenschat bemiddelt. Daartoe worden neurimaging data verzameld in
twee taken en het tijdsverloop van de veranderingen in activiteit tijdens beide
taken wordt geanalyseerd en met elkaar vergeleken.

De deelnemers zullen een grammatica of een woordenschat verwervingstaak
uitvoeren terwijl er fMRI data en handmatige antwoorden worden verworven.
Geheugen zal worden getest op een aparte gelegenheid, na het scannen. Het
experiment wordt uitgevoerd met een 3T fMRI-scanner in het LUMC. Voor het begin
van de experimentele sessie, zullen de participanten aan een gedragstraining
buiten de scanner deelnemen om vertrouwd te raken met de taak.
De helft van de deelnemers zal een grammatica verwervingstaak uitvoeren, de
andere helft een woordenschat verwervingstaak. De deelnemers zullen gemakkelijk
in de scanner worden geplaatst, totale scantijd is ongeveer een uur. De
deelnemers zullen in totaal circa 1,5 uur in het lab doorbrengen om naast het
uitvoeren van taken in de scanner gedragstesten uit te voeren en vragenlijsten
in te vullen.

Er zijn geen risico's bekend van fMRI en DTI onderzoek met bovenstaande
inclusiecriteria. De bekende risico's (opwarming door metaal in het lichaam) en
mogelijke risico's (nog onbekende langetermijngevolgen bij zwangerschap, angst
door claustrofobie) worden zoveel mogelijk voorkomen door de inclusiecriteria
in acht te nemen en het experiment direct te stoppen wanneer de proefpersoon
daar om vraagt.
Ondanks het ontbreken van een direct therapeutisch effect zijn de belasting en
de risico's van dit onderzoek zeer minimaal, aangezien het slechts een
tijdsinvestering van ongeveer 1,5 uur vergt.