Distale renale tubulaire acidose in het syndroom van Sjögren en postmenopauzale osteoporose

Distale renale tubulaire acidose (dRTA) is geassocieerd met osteoporose. De
echte prevalentie van dRTA in osteoporose is niet goed bekend. Omdat er een
effectieve behandeling voor dRTA bestaat, is screening voor dRTA in osteoporose
patiënten nodig.
De screening wordt gedaan middels de zuurbelastingstest met
furosemide/fludrocortison. Deze test hebben we recent getest in een groep
Sjögren patiënten. Het bleek nodig om de positieve testresultaten te valideren
met een andere zuurbelastingstest, namelijk de ammoniumchloride test.

- Nagaan hoe vaak dRTA voorkomt bij patiënten met het syndroom van Sjögren in
verhouding tot controlegroep
- Nagaan hoe vaak botontkalking voorkomt bij patiënten met het syndroom van
Sjögren in verhouding tot een controlegroep
- Nagaan hoe vaak nierstenen voorkomen bij patiënten met het syndroom van
Sjögren in verhouding tot controlegroep
- Uitzoeken wat het onderliggende mechanisme is van het ontstaan van dRTA bij
patiënten met het syndroom van Sjögren.
- Nagaan of dRTA vaker voorkomt in postmenopauzale osteoporose in
vergelijking met een controlegroep.
- Verder zal worden gekeken of de behandeling van dRTA invloed heeft op
de botmineraaldichtheid (BMD).

Het is een observationele studie. Allereerst komen alle deelnemers voor een
dagopname naar het ziekenhuis waar ze de furosemide/fludrocortison
zuurbelastingstest ondergaan. Mochten ze de urine niet voldoende kunnen
aanzuren, dan kunnen ze aan het vervolgtraject deelnemen. Dit houdt in dat ze
nog twee keer voor een dagopname naar het ziekenhuis moeten komen, met een
tussenperiode van minimaal 1 week. De eerste dag ondergaan alle deelnemers de
zuurbelastingstest middels ammoniumchloride en de tweede dag de
furosemide/fludrocortison zuurbelastingstest herhaald.

Er zijn geen risico's voor de deelnemer bij dit onderzoek. Er zijn milde
bijwerkingen (misselijk en opgeblazen gevoel) beschreven bij de
ammoniumchloride test.