Effect van eiwit of eiwit in combinatie met vet op spieropbouw in ouderen

Het verlies van spiermassa tijdens veroudering, oftewel sarcopenie, heeft een
grote impact op onze gezondheidszorg als gevolg van een verhoogde morbiditeit
en meer behoefte aan hospitalisatie en/of institutionalisering. Het verlies van
spiermassa wordt veroorzaakt door een combinatie van factoren, waaronder een
suboptimaal voedingspatroon en een sedentaire levensstijl. Deze factoren dragen
bij aan een verstoring in de regulatie van skeletspier eiwitomzetting, dat
leidt tot een disbalans tussen spiereiwitsynthese (MPS) en degradatie (MPB).
Een manier om dit probleem tegen te gaan is het verbeteren van het
voedingspatroon. Het is bekend dat inname van eiwitten een positieve werking
heeft op skeletspierweefsel. Inname van eiwitten stimuleert MPS en remt
spierafbraak, dus resulteert in een positieve netto eiwit **balans in zowel
jongeren als ouderen. Het is echter niet bekend wat de invloed is van vet
co-inname met eiwit op de vertering en de absorptie kinetiek en MPS in gezonde,
oudere mannen. Een studie uitgevoerd door Elliot et al. onderzocht het effect
van volle melk inname op de netto spier eiwit **balans na weerstand oefening
met behulp van de arterioveneuze balans methode. Bij inname van volle melk (met
50 en% vetten) wordt de post-exercise netto-opname van fenylalanine en
threonine in grotere mate gestimuleerd dan de inname van vet-vrije melk (met 6
en% vet). Echter, opname van aminozuren is een indicatie van spieropbouw, maar
is geen directe meting van MPS, dus geen definitieve conclusies kunnen worden
getrokken van dit werk. Verder bevat melk ook een bepaalde hoeveelheid
koolhydraten (vetvrije melk 55 en% en volle melk 30 en%). Dit zegt dus niets
over het effect van vet alleen. In de huidige studie onderzoeken wij het effect
van een maaltijdhoeveelheid eiwitten met of zonder vet op postprandiale MPS in
gezonde, oudere mannen. Verder zullen we de vertering en absorptie kinetiek
bepalen. Om MPS te kunnen bepalen zullen we intrinsiek gelabeld caseïne
gebruik. Dit maakt het mogelijk om de novo MPS uit aminozuren die beschikbaar
komen via testdrank te bepalen.

Het primaire doel van deze studie is het bepalen van het effect van een
maaltijdhoeveelheid eiwitten met of zonder vet op postprandiale
spiereiwitsynthese in gezonde, oudere mannen. Bovendien, als secundaire
doelstelling, zullen we vertering en absorptie kinetiek bepalen.

Dubbelblinde gerandomiseerde interventiestudie

Een groep (n = 12) consumeert een testdrank van 350 ml 20 g intrinsiek gelabeld caseïne, en de andere groep (n = 12) een drank van hetzelfde volume met 20 g van caseïne plus 20 g vet verbruiken.

De lasten en risico's verbonden aan deelname zijn klein. Het inbrengen van de
infusen is vergelijkbaar met een bloedafname en kan resulteren in een klein
hematoom. Spierbiopten vinden plaats onder plaatselijke verdoving en worden
uitgevoerd door een ervaren arts, maar kan ongemak veroorzaken voor maximaal
tot 24 uur na de voltooiing. Het ongemak is vergelijkbaar met spierpijn of de
pijn van een knietje tegen het bovenbeen. Wij nemen 5 en 19 bloedmonsters (8
ml) af tijdens respectievelijk de screening en testdag. De totale hoeveelheid
bloed die we afnemen is minder dan de helft van een bloeddonatie en zal
volledig hersteld zijn na ongeveer 1 maand. De deelnemers komen 2 keer naar de
universiteit: 1 screening (4 uur) en 1 testdag (hele dag). Voor zowel de
screening als de testdag moeten de deelnemers nuchter zijn. Ze mogen dus niet
eten en drinken (met uitzondering van water) na 22.00 uur de avond ervoor. Ook
moeten ze 3 dagen voorafgaand aan de testdag hun dieet zo constant mogelijk
houden, geen intense fysieke inspanning leveren, en geen alcohol drinken.
Tijdens de screening zullen we een DEXA en CT-scan maken en een OGTT uitvoeren.
Verder zullen de deelnemers een medische vragenlijst invullen en zullen ze hun
voedingsinname gedurende 2 dagen voorafgaand aan de testdag bijhouden. Tijdens
de testdag zullen we spier en bloedmonsters afnemen en deelnemers moeten een
testdrank, bestaande uit melkeiwit met of zonder melkvet, consumeren. Het
intrinsiek gelabelde melkeiwit en melkvet is goedgekeurd voor menselijke
consumptie en is gebruikt in eerdere METC goedgekeurde studies.