Een open label, niet gerandomiseerd, fase 1 onderzoek in vijf gezonde vrijwilligers uitgevoerd in 1 onderzoekscentrum om de massabalans en het metabolitisch profiel van cilengitide te onderzoeken

Cilengitide is een nieuw middel dat mogelijk gebruikt kan worden bij de
behandeling van kanker. Het middel blokkeert een deel van de angiogenese (het
groeien van nieuwe bloedvaten) waardoor de groei van tumoren beperkt wordt.
Cilengitide is niet geregistreerd als geneesmiddel, maar is al eerder aan
mensen toegediend.

Primair:
- om de massabalans van de totale 14C radioactiveit (PK parameters van
cilengitide en mogelijke metabolieten) te onderzoeken
- om de routes van uitscheiding in urine (14C en cilengitide) en ontlasting
(14C) te beoordelen
- om mogelijke metabolieten van 14C-cilengitide in plasma te ontdekken
- om de farmacokinetische profielen van cilengitide en totale radioactiviteit
in plasma te testen en vergelijken, na een enkelvoudige dosering van 2.2 MBq
14C-cilengitide toegediend samen met een enkelvoudige dosis van 2000mg
ongelabelde cilengitide in gezonde mannelijke vrijwilligers door middel van een
1 uur durend infuus.

Secundair:
- om de veiligheid en verdraagbaarheid van cilengitide in gezonde vrijwilligers
te onderzoeken
- om het metabolitisch profiel in urine en feces te onderzoeken
- om structureel de mogelijk relevante metaboliet(en) te identificeren
- om de bloed/plasma ratio van de totale 14C radioactiviteit te bepalen

Exploratief:
- om de invloed van genetische varianten te bepalen die mogelijk betrokken zijn
bij de farmacokinetiek van cilengitide.

Het doel van het onderzoek is na te gaan hoe snel en in hoeverre Cilengitide in
het lichaam wordt getransporteerd, omgezet en uitgescheiden (dit wordt
farmacokinetiek genoemd). De onderzoeksmedicatie is radioactief gemerkt met
koolstof-14 (14C) zodat het mogelijk is om de onderzoeksmedicatie te volgen in
bloed, urine en ontlasting. Ook zullen de veiligheid en verdraagbaarheid van de
onderzoeksmedicatie worden onderzocht.

Voor- en nakeuring:
klinisch laboratorium, lichamelijk onderzoek, ECG, vitale functies; bij
voorkeuring alleen: medische voorgeschiedenis,
drugs- en alcoholtesten, HBsAg, anti HCV, anti-HIV 1/2

Observatie periode:
een periode in de kliniek vanaf -18 uur tot 96 uur na start van de toediening
van de onderzoeksmedicatie met mogelijke verlenging tot 144 uur, 192 uur, 240
uur. Extra korte bezoeken mogelijk op Dag 13 en 15.

Bloedafnames:
Plasma afnames voor bepalen van de totale radioactiviteit zullen verricht
worden pre-dosis, 0.5 uur na SVI (Start Van Infuus), 1 uur (op Eind Van Infuus,
EVI), 2 uur, 4 uur, 6 uur, 12 uur en 24 uur na SVI en elke volgende 12 uur na
SVI tot 96 uur na dosering, en indien nodig elke 24 uur tot einde van verblijf
als bovenstaand gedefinieerd.
Volbloed afnames voor bepalen van de totale radioactiviteit zullen verricht
worden op 0.5 uur, 1 uur (op EVI), 2 uur, 4 uur, 6 uur, en 12 uur na SVI.
Plasma afnames voor bepalen van cilengitide zullen genomen worden pre-dosis,
0.5 uur na SVI, 1 uur (op EVI), 2 uur, 4 uur, 6 uur, 12 uur en 24 uur na SVI.
Plasma afnames voor metabolieten profilering zullen verrichten worden
pre-dosis, 1 uur (op EVI), 2 uur, 4 uur, 6 uur, 12 uur, 24 uur en 96 uur na SVI.

Urine verzamelen:
Urine zal verzameld worden voor doseren (-12 tot 0 uur) en op 0-4 uur, 4-8 uur,
8-12 uur, 12-24 uur na SVI. Collectie zal voortgezet worden in 12-uurs
intervallen tot 96 uur na SVI en in 24-uurs intervallen tot einde van verblijf
zoals boven gedefinieerd.

Ontlasting verzamelen:
Ontlasting zal verzameld worden voor doseren en elke 24 uur na SVI tot einde
van het verblijf zoals boven gedefinieerd. Als de vertrekcriteria niet behaald
zijn aan het einde van het verblijf, zal de vrijwilliger gevraagd worden thuis
door te gaan met collectie van urine en ontlasting en dit iedere 2 dagen te
overhandigen.

Veiligheid:
Bijwerkingen en CM vanaf inclusie tot nakeuring, ECG, vitale functies, klinisch
laboratorium bij voorkeuring, pre-dosis en op 1 uur, 5 uur, 25 uur en 48 uur na
SVI en bij vertrek op Dag 5, als het verblijf verlengd wordt tot Dag 7 en Dag
9, lichamelijk onderzoek bij voorkeuring, einde van verblijf en nakeuring.

Een intraveneus infuus van 2000 mg 14C gelabelde cilengitide in 250 ml verdeeld over 60 minuten

De extra belasting in dit onderzoek door toediening van ongeveer 2.2 MBq
14C-gemerkt cilengitide is berekend op 0.5-0.7 mSv. Dit is ongeveer 25 % van de
gemiddelde jaarlijkse stralingsbelasting en kan worden vergeleken met twee
retourvluchten naar Australië.

Registratie van bijwerkingen: Tijdens het gehele onderzoek worden al uw
klachten geregistreerd

Bloedafname, verblijfscanule: Tijdens dit onderzoek wordt minder dan 500 ml
bloed afgenomen. Er wordt op Dag 1 een canule ingebracht en regelmatig bloed
afgenomen door een ader aan te prikken. Er wordt verwacht dat er maximaal 19
keer een ader wordt aangeprikt en dat het maximale volume 8,2 mL per monster is.

Dosering door middel van een infuus: Bij de toediening van de
onderzoeksmedicatie door middel van een infuus wordt een extra verblijfscanule
ingebracht naast de verblijfscanule die gebruikt wordt voor de bloedafnames op
Dag 1. Gedurende de dosering zal dus in beide armen een canule ingebracht zijn.
De canule voor het infuus wordt direct na de dosering weer verwijderd.

Verzamelen urine en ontlasting: Urine en ontlasting worden verzameld tot 96 uur
na toediening van cilengitide (dus tot Dag 5), met een mogelijke maximale
verlenging tot Dag 11 (240 uur).

Hartfilmpjes (ECG*s): Er worden regelmatig ECG*s gemaakt.

Bloedafname voor DNA onderzoek: Voor algemene informatie over DNA tests, kunt u
zich wenden tot paragraaf 4.6 van het informatieboekje. Op Dag 1 zal een
bloedmonster van 6 mL worden afgenomen voor DNA onderzoek. Deelname aan dit
deel van het onderzoek is verplicht en dubbele codering zal gebruikt worden.
Bij dubbele codering wordt er eerst een code (uw subjectcode) toegewezen aan uw
bloedmonster aan het begin van de studie. Gedelegeerd personeel van de sponsor
zal een tweede code toewijzen aan uw bloedmonster (dubbele codering). Alleen
zij kennen de link tussen de twee codes. Het laboratorium dat vervolgens de
bloedmonsters analyseert zal alleen de tweede code gebruiken en heeft geen
toegang tot de eerste code of de link tussen de twee codes.