The rol van alfa2-adrenerge receptoren bij de botstofwisseling.

Osteoporose is een veel voorkomende ziekte gekarakteriseerd door een lage
botdichtheid en een verhoogd risico op fracturen. Osteoporose gaat gepaard met
hoge morbiditeit en kosten.
Recent is bij dierexperimenteel onderzoek ontdekt dat de beta-adrenerge
receptor niet de enige receptor is die betrokken is bij de botstofwisseling. In
een muismodel met chronisch verhoogde sympathische tonus (als gevolg van een
dubbele knockout van de alfa2-adrenerge receptor) presenteren muizen zich met
een hoog botmassa fenotype, met toegenomen botvorming en afgenomen
botresorptie. Over de rol van alfa2-adrenerge receptoren bij mensen is weinig
bekend. Wij willen onderzoeken of clonidine, een alfa2-adrenerge receptor
agonist, bij gezonde vrijwilligers een effect op de botaanmaak heeft. Daarnaast
willen wij in vitro het effect van clonidine op de osteoclast functie en
vorming bekijken. Mogelijk kan dit lijden tot nieuwe aangrijpingspunten voor
behandeling van osteoporose.

Het doel van het onderzoek is om te onderzoeken wat de effecten van
alfa2-adrenerge receptoren zijn op de botstofwisseling.

Open label gerandomiseerde gecontroleerde cross-over trial en observationele
studie.

Alle deelnemers bezoeken het AMC op drie verschillende ochtenden. Tijdens de eerste twee bezoeken krijgen zij of geen interventie of 0.3mg clonidine oraal. Deelnemers worden gerandomiseerd naar of eerst clonidine gevolgd door geen interventie of omgekeerd. Tussen beide dagen zit een washout periode van 1 week. Twee weken na het tweede bezoek komen patienten nog eenmaal naar het AMC voor enkel een bloedafname.

Tijdens de interventie nemen deelnemers eenmalig een dosis clonidine.
Clonidine, een alfa2-adrenerge receptor agonist, wordt frequent voorgeschreven
aan patienten met hypertensie, menopausale overgangsklachten, als migraine
profylaxe en tijdens onthoudingsverschijnselen na het staken van opiaten. De
meest voorkomende bijwerkingen zijn sedatie, droge mond, hypotensie,
vermoeidheid en duizeligheid. Andere minder vaak voorkomende bijwerkingen zijn
hoofdpijn, diarree, obstipatie, misselijkheid, braken, nerveusheid,
bradycardie, insomnia, nachtmerries, verwardheid en hallucinaties. De kans dat
de laatste genoemde bijwerkingen zullen optreden is minder waarschijnlijk,
omdat patienten een eenmalige dosis toegediend krijgen. Op de eerste twee
ochtenden dat patienten het AMC bezoeken zal er zesmaal via het infuus bloed
worden afgenomen. Tijdens het derde bezoek wordt nog eenmaal bloed afgenomen.
De totale hoeveelheid bloed die tijdens het gehele onderzoek wordt afgenomen
zal niet meer dan 286ml bedragen. Het risico van veneuze bloedafnames is
beperkt.