Invloed van verschillende types van feedback voor het leren contoleren van de kracht van een myo- electricsche prothese simulator.

Wanneer iemand een arm moet laten amputeren kiezen ze er vaak voor om een
prothese te gaan dragen om zo nog enige fuctionaliteit terug te krijgen. Maar
deze protheses worden uiteindelijk niet veel gedragen doordat het functionele
gebruik van de prothese laag is (Biddis and Chau, 2007; Dudkiewicz et al.,
2004; Kyberd et al., 1998; Plettenburg, 2002). Dit functionele gebruik kan
verbeteren door middel van training (Carter, Torrance and Merry, 1969; Lake,
1997; Weeks, Anderson and Wallace, 2003). We verwachten dat door middel van
training mensen meer geneigd zijn de prothese meer te dragen en te gebruiken.
Training met protheses is vandaag de dag niet evidence-based, het is
voornamelijk gebaseerd op eigen ervaringen. In dit onderzoek zullen we ons
richten op een specifiek deel van de training; namelijk de feedback die iemand
zou moeten krijgen om de prothese zo goed als mogelijk te kunnen gebruiken. In
dit onderzoek zijn de feedback en training gericht op het leren controleren van
de kracht van een myo-electrische prothese.

Het doel van het onderzoek is om te bepalen welk type feedback het leren
controleren van de kracht van een myo-electrische hand bevordert.

pre-test/post-test interventie

Een groep zal feedback in de vorm van 'knowledge of results' ontvangen en de andere groep krijgt 'knowledge of performance' als feedback. De training is gebaseerd op de app 'Angry Birds'. Op het scherm zijn een balletje en een doel te zien, het balletje zit vast aan een veer. Het is de bedoeling om het balletje in het doel te schieten. Dit wordt gedaan door een kracht en een hoek te bepalen, door middel van het besturen van een hendel met de prothesehand waardoor de veer op het scherm uitgerekt wordt. De veer kan worden uitgerekt door middel van kracht leveren op de hendel met de prothese hand en een hoek kan worden bepaald door de hendel naar links en rechts te bewegen, hiermee kan het balletje worden afgeschoten richting het doel.

Het experiment is niet-therapeutisch, de deelnemers moeten tijdens 5 trainingen
de kracht van de prothese simulator leren te besturen. Er zullen 5 testen
worden afgenomen voor de eerste training, na de laatste training en tijdens een
retentie test 2 weken later.
De metingen zijn niet-invasief waardoor het risico voor deelnemen
verwaarloosbaar is.
Om mensen die echt een amputatie hebben gehad niet lastig te vallen wordt er
gebruik gemaakt van prothese simulatoren. Deze lijken op een echte prothese
maar kunnen worden gedragen door iemand die zijn eigen hand nog heeft. Op deze
manier kunnen we ook meer mensen testen dan de paar recent geamputeerden.