Medisch wetenschappelijke onderzoek naar therapeutische arteriogenese met patiënten met ernstige doorbloedingsstoornissen van het been door middel van transplantatie van cellen uit beenmerg.
Een dubbel-blinde, placebo gecontroleerde, studie bij mensen met - en zonder suikerziekte

Perifeer vaatlijden is een veel voorkomende aandoening met een prevalentie van
12% in de oudere populatie. De prevalentie van perifeervaatlijden neemt sterk
toe met de leeftijd, uiteindelijk resulterend in een prevalentie van 20% bij
personen ouder dan 70. Claudicatio Intermittens ("etalage benen") is verre weg
de meest voorkomende manifestatie van perifeervaatlijden. Dankzij de vorming
van een adequaat collateraal netwerk is het natuurlijk beloop van claudicatio
intermittens veelal mild. Echter in een kwart van de patienten is de
collateraalvorming onvoldoende en leidt progressie van de ziekte uiteindelijk
tot invaliderende claudicatie en kritieke ischemie van het onderbeen (ernstige
rustpijn, gangreen). Een deel van deze groep patienten kan worden geholpen met
een herstel operatie (bypass, dotterprocedure) waarbij de bloedvoorziening naar
het aangedane been (deels) wordt hersteld. Er is echter een aanzienlijke groep
(bijvoorbeeld patienten met suikerziekte of patienten met uitgebreide distale
afwijkingen) bij wie de mogelijkheden tot of de vooruitzichten voor herstel
beperkt zijn. De prognose voor deze groep is zowel van uit patient perspectief
(kwaliteit van leven) als vanuit maatschappelijke perspectief (langdurige
hospitalisatie) slecht, en perifeer vaatlijden is momenteel de belangrijkste
oorzaak van (onderbeens) amputaties.

Vordering op het gebied van kennis van collateraal vorming leidde tot het
concept van stimulatie van collateraal vorming middels transplantatie van uit
het beenmerg-afkomstige cellen in het aangedane ischemische been. Nadat in
dierexperimenteel onderzoek aanwijzingen werden gevonden voor de effectiviteit
van de behandeling, heeft een Japans onderzoeks consortium (TACT studie groep)
in een semi geblindeerde studie uitgevoerd naar de effectiviteit van de
behandeling bij partienten met niet reconstrueerbaar perifeervaatlijden. De
resultaten lieten en relevante verbetering zien bij 50-60% van de patienten.
Deze resultaten werden door ons bevestigd in een open fase I/II studie naar de
effectiviteit van intramusculaire versus gecombineerde intra musculaire/intra
arteriele toedoening; waarin overigens geen verschil in effectiviteit tussen de
beide toedienings vormen werd waargenomen. Beide studies laten echter nog veel
vragen onbeantwoord waarbij met name het mogelijke placebo effect dient te
worden uitgesloten en de effectiviteit bij patienten met suikerziekte (de
belangrijkste risicio factor voor niet-reconstrueerbaar perifeer vaatlijden) te
worden aangetoond.

Het aantonen van de effectiviteit van intramusculaire injecties met
geconcentreerde uit het beenmerg-afkomstige cellen in patienten met en zonder
suikerziekte in een gerandomiseerde, dubbel blinde placebo gecontroleerde
studie.

Een single center, gerandomiseerd dubbel blind placebo gecontroleerd onderzoek
in patienten met persisterend invaliderende perifeer vaatlijden zonder
geaccepteerde opties voor revascularisatie.

Behandelde groep: 40 intramusculaire injecties met uit het beenmerg geconcentreerde mononucleaire cellen in het onderbeen. Placebogroep: 40 intramusculaire injecties met verdunde perifere rode bloedcellen (hematocriet 5%), dit preparaat is visueel niet te onderscheiden van het beenmerg concentraat. Geoogst beenmerg van de placebo groep zal worden ingevroren en na het bereiken van het primaire eindpunt (t=6 maanden of dreigende amputatie) als nog aan de patient worden aangeboden.

De belasting voor de patient is aanzienlijk (beenmerg afname, 40
intramusculaire injecties, ). Door toepassing van periduraal anesthesie
gedurende de afname en injecties wordt de ingreep door patienten als zeer
dragelijk ervaren.
Afname van 700 ml beenmerg geeft een aanzienlijke volume belasting bij de vaak
al cardiaal gecompromitteerde patienten, om deze reden worden risico patienten
post-operatief opgenomen op de PACU.
De belasting dient te worden afgezet tegen de enorme gevolgen die invaliderend
perifeer vaatlijden heeft op de kwaliteit van leven van patienten en de
absolute noodzaak om de effectiviteit van de behandeling aan te tonen in een
dubbel blinde placebo gecontroleerde studie.