Bloedsuikerregulatie rondom en tijdens een heupoperatie en het effect daarvan op de bloedstolling

Tijdens orthopedische operaties wordt het stollingssysteem geactiveerd, wat een
risico geeft tot het ontwikkelen van postoperatief diepveneuze trombose. Tevens
zijn postoperatief verhoogde glucosewaarden (>7.9mmol/l) gerelateerd aan een
toename van het aantal symtomatische diepveneuze tromboses, onafhankelijk van
bekende diabetes mellitus en andere confounders. Er is nu evidence dat
hyperglycemie tijdens operaties dankzij stress van de procedure ('stress
hyperglycemie), kan leiden tot een verhoogde stollingsstatus en een verlaagde
fibrinolytische status. Er zijn geen interventiestudies gedaan die zich hebben
gericht op de invloed van glucoseregulering tijdens heupoperaties en de
activatie van het stollingssysteem. De meest gebruikelijke methode voor
operatieve glucosecontrole is intensieve insuline therapie. Dit brengt echter
een verhoogd risico op hypoglycemie-gerelateerde mortaliteit met zich mee.
Omdat de meeste heupoperaties in electieve setting plaatsvinden is er een
mogelijkheid glucosecontrole te verkrijgen met een ander glucoseverlagend
middel wat minder risico geeft op het ontwikkelen van hypoglycemieen. Een
recente ontwikkeling in glucoseverlagende middelen is de toepasbaarheid van
incretines. Liraglutide, een humaan analoog dat behoort tot de GLP-1 receptor
agonisten, verhoogt de insuline secretie en verlaagt glucagonsecretie op een
glucose-afhankelijke manier en is een geregistreerd geneesmiddel in de
behandeling van type 2 diabetes mellitus.

Het doel van het onderzoek is het bepalen van de effectiviteit van liraglutide
om glucose perioperatief te verlagen en de invloed hiervan op de
stollingsactivatie tijdens en na eeb heupoperatie.

Een prospectief, gerandomiseerd, dubbelblind, placebo-gecontroleerd onderzoek

De proefpersonen worden gerandomiseerd in een van de twee onderzoeksgroepen, de liraglutie groep (LG) of de controlegroep (CG). Patienten in de LG starten een dag voor de operatie met eenmaal daags liraglutide (subcutaan) en dit wordt voorgezet tot en met de derde dag postoperatief. De startdosis is 0.6mg, na 1 dag wordt dit geintensifeerd naar 1.2mg als er geen hoge graad van misselijkheid ontstaat van de startdosering. De CG krijgt een placebo toegediend en zal ook een dag voor de operatie tot en met de derde dag postoperatief worden behandeld.

De studie zal worden uitgevoerd op patienten die een electieve heupoperatie
ondergaan. Informed consent wordt vooraf verkregen. De studie zal
peri-operatief worden uitgevoerd, daarom wordt er geen extra ziekenhuisbezoek
verwacht. Voor inductie van anaesthesie, twee uur na de operatie en drie dagen
na de operatie zullen bloedafnames plaatsvinden om het glucose,
stollingsparameters, glucagon en cortisol te bepalen (een 2mL
natriumfluoridebuis, drie 2.7mL citraatbuizen en aan 6mL heparine buis). Er
wordt tevens eenmalig voor inductie van anaesthesie een HbA1C gemeten (4,5mL
heparinebuis). In totaal zal maximaal 53mL bloed worden afgenomen.
Deelname aan dit onderzoek is niet direct van voordeel voor de patient.
Veel voorkomende bijwerkingen van het middel liraglutide zijn gerelateerd aan
het gastrointestinale systeem, misselijkheid als meest voorkomend verschijnsel.
Andere bijwerkingen zijn o.a. diarree, bovenste luchtweginfectie en hoofdpijn.
Alle bijwerkingen zijn meestal mild van aard en de uitval van patienten in
eerdere klinische studies met het middel liraglutide door bijwerkingen is erg
laag.
De studie geeft meer inzicht in het effect van een GLP-1 receptor agonist als
glucoseverlagend middel in een perioperatieve setting en de invloed hiervan op
de stollingsactivatie. Dit kan helpen om een optimale strategie te bepalen voor
perioperatieve glucoseregulering en om de stollingsactivatie te verminderen wat
uiteindelijk kan leiden tot het voorkomen van diep veneuze trombose na een
heupoperatie.