Temporele relatie tussen fysieke activiteit en stemming in het dagelijks leven:
Op weg naar op de persoon afgestemde interventies om depressieve stemming te voorkomen of te verminderen

Depressie is een veelvoorkomende psychiatrische stoornis, met een vaak
chronisch of recidiverend beloop, en met vergaande consequenties voor de
kwaliteit van leven en toekomstige mogelijkheden. De kernsymptomen van
depressie zijn depressieve stemming en anhedonie (verlies van interesse of
plezier). Fysieke activiteit is op allerlei manieren gerelateerd aan depressie.
Personen met een depressie zijn doorgaans minder fysiek actief, en sedentaire
personen hebben over het algemeen meer last van depressie. Gezien de negatieve
relatie tussen fysieke activiteit en depressieve stemming, zou fysieke
inactiviteit herstel van depressie kunnen hinderen.

Fysieke activiteit zou als (onderdeel van) behandeling voor depressie erg
waardevol kunnen zijn, maar de effecten van beweginggerelateerde interventies
die in de literatuur gerapporteerd worden zijn bescheiden en niet eenduidig, en
de onderliggende mechanismen zijn nog niet duidelijk. Dit is in elk geval ten
dele toe te schrijven aan limitaties van eerdere studies; de meerderheid van de
studies gebruikte cross-sectionele designs, of longitudinale groepsdesigns met
slechts enkele meetmomenten. Deze (nomothetische) onderzoeken zijn geschikt
voor generalisatie van de gevonden associaties naar de algemene bevolking, maar
vertellen ons weinig over associatiepatronen binnen individuen.

Met de huidige studie hebben we als doel de effectiviteit van
beweginggebaseerde interventies voor depressie te verbeteren, door temporele
patronen en mogelijke mechanismen op het niveau van het individu te bestuderen.
Daaropvolgend willen we de data van alle individuen aggregeren om algemeen
geldende patronen en mechanismen te ontdekken.

Hoofddoel:
1. Om binnen individuen de temporele patronen van fysieke activiteit en
depressieve stemming in kaart te brengen, en hun onderlinge relatie te
onderzoeken

Secundaire doelen:
2. Om mechanismen in, en moderatoren van de relatie tussen beweging en stemming
binnen het individu te onderzoeken, zoals de sociale context van fysieke
activiteit, functioneren van het stress systeem, en cognitief/emotioneel
functioneren
3. Om te onderzoeken in hoeverre deze mediërende en modererende factoren
specifiek geldend zijn voor het individu of ook algemeen (generieke factoren)

De studie bestaat uit het doen van hoog-frequente herhaaldelijke metingen bij
meerdere personen. 30 depressieve en 30 niet-depressieve proefpersonen zullen
30 dagen in hun eigen omgeving een elektronisch dagboek bijhouden en speeksel
verzamelen. Fysieke activiteit zal gemeten worden met behulp van een
bewegingsmeter, die gedragen wordt om de heup of pols. Drie maal per dag vullen
proefpersonen vragen in over cognities, gevoelens en activiteiten, en
verzamelen ze speeksel met behulp van een synthetisch watje (salivet).

Er zijn geen risico's verbonden aan deelname aan deze studie. Het onderzoek is
niet invasief. De belasting bestaat uit: een inclusieinterview van 1 tot 1.5
uur, het invullen van de dagboeken op vaste tijdstippen (3 x 3 minuten per
dag), het dragen van een bewegingsmeter 24 uur per dag, het kauwen op een
synthetisch watje drie keer per dag om speeksel te verzamelen. Proefpersonen
moeten zich onthouden van eten en drinken (behalve water) een half uur
voorafgaand aan het invullen van de vragenlijsten/verzamelen van het speeksel.
Een voordeel kan zijn dat de persoon meer inzicht krijgt in zijn/haar eigen
beweging- en stemmingspatronen, en in persoon-specifieke factoren die de
stemming kunnen verbeteren.