De perceptie van gewicht door mentale simulatie

De resultaten laten zien dat een verstoring van S1 door TMS, maar niet de M1,
de precisie van de proefpersonen verzwakt om het gewicht van een opgetilde doos
in te schatten. Deze resultaten tonen aan dat de primaire somatosensore cortex
een rol speelt in onze waarneming van gewicht van een door een ander opgetild
voorwerp. Bovendien ontdekten Pobric et al (2006) dat een verstoring van de
premotore cortex leidt tot een gelijke mate van verzwakking bij bovengenoemde
taak . Alaerts et al (2010) ontdekten dat de amplitude van de Motor Evoked
Potential (MEP) opgewekt door een enkele puls op M1, wordt gemoduleerd door te
kijken naar een voorwerp dat wordt opgetild. Met deze studie zouden wij willen
onderzoeken of de modulatie die door Alaerts et al is gevonden, wordt
veroorzaakt door de informatieoverdracht van S1 naar M1 en/of van de premotore
cortex.
Om dit te kunnen onderzoeken willen we de bevindingen van Alarts et al (2010)
herhalen, en de MEPs opnemen van de rechterhandspieren terwijl proefpersonen
naar voorwerpen kijken van verschillend gewicht die worden opgetild.Wij zijn
echter van plan video*s te gebruiken waarbij het object niet zichtbaar is (
verborgen achter een scherm) en de MEPs van spieren op te nemen die zichtbaar
(ECR) of verborgen (FDI, ADM) zijn, maar duidelijk betrokken zijn bij de
handeling. Als modulatie van de MEPS wordt gevonden, bij niet-zichtbare spieren
en het gewicht van de doos proportioneel is, zou dit een indicatie kunnen zijn
dat het schatten van gewicht kan gebeuren door mentale simulatie, niet alleen
door kenetics van de handeling, maar ook de inspanning van de handeling (
somatosensore simulatie).

Onderzoek naar hoe de motor cortex wordt beinvloed door het observeren van een
hand die een doos optilt van verschillend gewicht.

We meten de magnitude van de MEPs, ontstaan door single pulse TMS terwijl de
proefpersoon naar video's kijkt waarin een hand een doos optilt van
verschillend gewicht.
De doos zal verborgen zijn achter een scherm, wat ons de gelegenheid geeft de
mogelijkheid te meten zichtbare en niet zichtbare spieren van de hand van
degene die observeert.

Omdat Single pulse TMS een niet invasieve techniek is, is een speciale
voorbereiding voor de proefpersoon niet nodig. .
De veiligheid van single pulse TMS is uitgebreid gedemonsteerd (Gates, 1992;
Pascual-Leone et al., 1993; Wassermann et al., 1996; Wassermann, 1998). Er zijn
geen schadelijke zijeffecten gerapporteerd als de internationale
veiligheidsrichtlijnen worden gevolgd (Wassermann, 1998).

Het sterke magnetische veld van TMS can ferromagnetische deeltjes binnen de
hersenen en de ogen laten verschuiven. Daarom vragen wij van de proefpersonen
een compleet ingevulde vragenlijst, en alleen als aan alle exclusiecriteria
wordt voldaan, zal de proefpersoon worden toegestaan deel te nemen aan het
experiment.