SNIPP studie - Een academische fase II studie naar effectiviteit van sunitinib bij patienten met recidief paraganglioom/feochromocytoom.

Paragangliomen zijn sterk gevasculariseerde tumoren die uitgaan van het
parasympatisch zenuwstelsel en het bijniermerg (feochromocytoom) en kunnen
catecholamines produceren. Een deel van deze tumoren heeft een fenotype dat
gekenmerkt wordt door pseudohypoxie: in de tumorcellen zijn overlevings
strategieen voor zuurstof gebrek geactiveerd, wat onder andere tot aankmaak van
vasculaire endotheliale groeifactor (VEGF) leidt en tot angiogenese. De
primaire behandeling betsaat uit resectie maar een deel van de paragangliomen
is maligne en kan op afstand recidiveren. De 5 jaars overleving van patienten
met gemetastaseerd paraganglioom is minder dan 50%. Bij gemetastaseerde ziekte
wordt geadviseerd om indien mogelijk debulkings chirurgie te verrichten als
80-90% van de tumormassa verwijderd kan worden, er is geen overlevingswinst van
debulking aangetoond. Chemotherapie kan ten koste van aanzienlijke toxiciteit
een kortdurende repons induceren, maar is in Nederland geen standaard
behandeling. Behandeling met radioactief MIBG wordt wel toegepast, maar is niet
overal beschikbaar en het optimale schema en de dosis is nog onduidelijk
evenals de invloed op de prognose.
Sunitinib is een muti-targeted tyrosine kinase remmer die onder andere de VEGF
signaleringsroute blokkeert.
Sunitinib is standaard eerste lijns behandeling voor patiënten met
gemetastaseerd niercelcarcinoom wat eveneens gekenmerkt wordt door
pseudohypoxie. In case reports zijn bij patiënten met maligne paraganglioom
partiële responsen beschreven op sunitinib.

Onderzoeken of sunitinib klinisch significante activiteit heeft bij patiënten
met gemetastaseerd/recidief paraganglioom/feochromocytoom.

Niet gerandomiseerde, niet geblindeerde fase II studie met sunitinib voor
patiënten met gemetastaseerd/recidief paraganglioom/feochromocytoom.

Behandeling met sunitinib 50 mg per os 1 keer daags gedurende 4 van elke 6 weken.

Patiënten kunnen bijwerkingen krijgen van sunitinib waarvan de meest
voorkomende zijn: hypertensie, vermoeidheid, gastrointestinale klachten en
verkleuring van de huid. zij moeten 1 x per 6 weken het ziekenhuis bezoeken
waarbij er bloed afgenomen wordt en urine wordt onderzocht. Na elke 2 cycli
wordt de respons geevalueerd door middel van een CT scan. Patiënten krijgen een
bloeddruk meter mee naar huis en moeten wekelijk tijdens de eerste cyclus hun
bloeddruk meten en opschrijven, daarna 1 x per 2 weken. In een dagboekje moeten
ze de inname van de studie medicatie bijhouden.
Patiënten die daar apart toestemming voor geven ondergaan een tumorbiopsie na 2
cycli. Als patiënten geen toestemming geven voor een biopsie kunnen ze wel aan
de studie deelnemen.