Neurologische, visuele en neurocognitieve status van HIV-1 geinfecteerde kinderen in vergelijking met gezonde controles.

Voor de introductie van de huidige antiretrovirale medicatie werd er vaak
ernstige neurologische schade als gevolg van HIV gezien. Sinds de introductie
van cART is de incidentie daarvan drastisch naar beneden gegaan. Bij
volwassenen, ook onder adequate therapie, worden in de huidige tijden meer
subtielere vormen van problemen in het centraal zenuwstelsel gevonden, zich
uitend in onder andere geheugenproblemen en concentratiestoornissen.
In een voorgaande, retrospectieve studie in het AMC (van Arnhem, submitted)
werd in 59 kinderen met HIV-1 gevonden dat meer dan 25% van deze kinderen
neurocognitieve problemen hadden, en 33% van deze kinderen hadden ook meerdere
witte stofafwijkingen op een conventionele MRI scan. Bij volwassenen werd al
aangetoond dat kwantitatieve MRI technieken (bijvoorbeeld spectrometrie)
gevoeliger zijn voor het vinden van afwijkingen in de hersenen dan een
conventionele MRI. De etiologie van de neurocognitieve afwijkingen van deze
kinderen is waarschijnlijk niet alleen een gevolg van het virus, het
afweersysteem of de behandeling. De sociaal economische status en woonomgeving
van deze kinderen speelt waarschijnlijk ook een grote rol.
Er zijn een aantal markers beschikbaar om de immuunactivatie in de liquor te
bekijken bij kinderen met HIV. Die markers zijn nog niet eerder vergeleken met
uitslagen van neuropsychologisch, radiologisch en oogheelkundig onderzoek.
Hiernaast zijn er sinds de introductie van antiretrovirale middelen veel minder
opportunistische infecties van het oog. Toch wordt bij volwassenen en kinderen
nog retina afwijkingen gevonden. Het combineren van de meer geavanceerde MRI
technieken, het neuropsychologisch onderzoek en dit uitgebreid onderzoek van de
ogen en met name de retina zal meer inzicht geven in de etiologie van de schade
die wordt gevonden.
Antiretrovirale therapie wordt deels geblokkeerd door de bloed hersen barriere.
Er bestaat een score die beschrijft hoe goed een medicijn de bloed hersen
barriere kan passeren (de CPE score). Een relatie tussen een CPE score en de
uitslagen van de MRI scans, neuropsychologische- en oogheelkundige testen is
niet eerder beschreven. Dit zou inzicht kunnen geven in het belang van een cART
regime met een hoge CPE score, en zou de behandeling van kinderen met HIV
positief kunnen beinvloeden.

Het evalueren van prevalentie van neurologische- en neurocognitieve afwijkingen
en oogheelkundige afwijkingen bij perinataal HIV geinfecteerde kinderen in
vergelijking met gematchte (op geslacht, ras, leeftijd, woonomgeving en sociaal
economische status) controles.
Daarnaast het meten van antiretrovirale medicatiespiegels in liquor en bloed en
het correleren aan de uitkomsten van neurologisch- en neurocognitief
functioneren van HIV geinfecteerde kinderen.

Het betreft een observationeel, cross- sectioneel case-control onderzoek. Er
zullen 40 patienten en 40 controlepatienten worden gerecruteerd als beschreven
bij F1. De patienten zullen een neuropsychologisch onderzoek (1 uur), een MRI
scan (45 minuten), een liquorpunctie + bloedafname (15 minuten) en een
oogheelkundig onderzoek (1.5 tot 2 uur) ondergaan.
De controle patienten zullen dat ook allemaal ondergaan, behalve de
liquorpunctie.

De risico's verbonden aan het neuropsychologisch onderzoek, de MRI scan, het
oogheelkundig onderzoek en de venapunctie zijn verwaarloosbaar. Het risico
verbonden met een liquorpunctie is met name de kans van ongeveer 20 procent op
postpunctionele hoofdpijn en/of misselijkheid.