Verlaging van de virale load onder NA-therapie voordat toevoeging van PEG-IFN de kans op blijvende response verhoogd in HBeAg positive chronische hepatitis B (PEGON-STUDIE)

Nucleos(t)ide analogen vormen tegenwoordig een veilig en effectief alternatief
voor interferon bij de
behandeling van chronische hepatitis B. Het zijn potente antivirale middelen
die bij de meeste patienten
leiden tot een ondetecteerbare virale load, en zodoende progressie van de
leverziekte kan voorkomen.
Echter, slechts bij een klein gedeelte van de patienten resulteert het ook in
een blijvende respons na het
stoppen van behandeling, hetgeen dus betekent dat deze personen langdurig, en
mogelijk zelfs
levenslang, moeten worden behandeld. Peginterferon heeft daarentegen een veel
minder direct antiviraal
effect, maar door de immunomodulatoire eigenschappen van dit middel resulteert
het wel in een
duurzame onderdrukking van virale replicatie na het stoppen van de behandeling.
Een groot nadeel is
alleen dat slechts 30% van de patienten deze respons laat zien na een
standaardbehandeling
peginterferon.
De HBV-specifieke T-celrespons is gewoonlijk zwak of zelfs afwezig bij
patienten met een chronische
hepatitis B virusinfectie. Behandeling met nucleos(t)ide analogen en de
bijbehorende virale loadreductie
leidt enigszins tot herstel van de immuunrespons. Mogelijk dat de toevoeging
van peginterferon dit proces
verder kan stimuleren en leidt tot een hogere blijvende respons na het stoppen
van de behandeling.

Evalueren of het starten van peginterferon alfa-2b bij patienten met een
chronische hepatitis B
virusinfectie, die zijn voorbehandeld met nucleos(t)ide analogen en dus een
lage virale load hebben, kan
leiden tot een hogere kans op een blijvende respons na het stoppen van de
behandeling

Multicentrische, gerandomiseerde, open-label studie met twee behandelarmen

Het toevoegen van peginterferon voor 48 weken bij chronische hepatitis B patienten die reeds behandeld worden met nucleos(t)ide analogen

Patienten zullen worden behandeld met peginterferon alfa-2b, een antiviraal
middel met veel
bijwerkingen. Patienten zullen frequenter naar het ziekenhuis en frequenter
bloed moeten afgeven om dit
te monitoren gedurende de peginterfeonbehandeling (elke 4 weken gedurende
behandeling met
peginterferon vs. elke 12 weken gedurende behandeling met alleen nucleos(t)ide
analogen). Een
venapunctie kan leiden tot pijn, zwelling, een blauwe plek of infectie.