Een nieuwe methode voor het opsporen van galwegkanker in een vroeg stadium bij patiënten met primaire scleroserende cholangitis

Primaire scleroserende cholangitis (PSC) is een chronische cholestatische
leverziekte van onbekende oorsprong, die wordt gekarakteriseerd door chronische
ontsteking van de intra- en extrahepatische galwegen, waardoor fibrose en
uiteindelijk cirrhose van de lever ontstaat.

Patienten met primaire scleroserende cholangitis (PSC) hebben een verhoogd
risico op het ontwikkelen van een cholangiocarcinoom. Dit risico is ongeveer
0.5%-1.5% per jaar. Voor zowel de radioloog als de patholoog is het erg
moeilijk om een benigne fibrotische stenose in de galwegen te onderscheiden van
een maligne afwijking. Op beeldvorming is het heel erg mogelijk om het verschil
te kunnen zien tussen een goedaardige en een kwaadaardige stenose.
De huidige benadering om een cholangiocarcinoom op te sporen is een combinatie
van beeldvorming, brush cytologie van de galwegen en het gebruik van enkele
tumormarkers. Wanneer er een verdenking is op een maligniteit zal een
endoscopische retrograde cholangiopancreaticografie(ERCP) worden verricht om
cytologie te verkrijgen.
Echter de interpretatie van cytologie wordt bemoeilijk door de PSC-gerelateerde
ontsteking. Conventionele cytologie heeft een matige sensitiviteit. Dit
varieert in de literatuur tussen 18%-62.5%. Fluorescentie In Situ Hybridisatie
(FISH) is een techniek, waarmee het mogelijk is om genetische mutaties op te
sporen. FISH heeft in verschillende onderzoeken laten zien een veelbelovende
methode te zijn voor het aantonen van een cholangiocarcinoom bij patienten met
PSC. Echter deze techniek moet verder geoptomalisserd worden op te kunnen
worden gebrukikt voor klinische doeleinden. Slechts een beperkt aantal markers
zijn tot op heden onderzocht.
Wij hebben recent een assay van FISH biomarkers ontwikkeld, waarmee het
mogelijk is om We hebben recent een assay van biomarkers in ontwikkeld,
waarmee het mogelijk is om in een groot cohort van Barrett patienten die
patienten te selecteren die een 10x hogere kans hadden op het ontwikkelen van
dysplasie. Bij deze patienten was er histologisch nog geen sprake van
dysplasie.
De kennis die we hebben opgebouwd tijdens voorgaande studies willen we
gebruiken voor het ontwikkelen van een set van genetische markers die kunnen
worden bepaald door middel van FISH op cytologie preparaten.

In kaart brengen van de bruikbaarheid van een groot aantal verschillende
markers voor het diagnosticeren van cholangiocarcinoom en PSC gerelateerd
cholagniocarcinoom.
Vervolgens is het doel om een diagnostische marker-set te ontwikkelen,
bestaande uit de meest belovende markers.

We zullen een pilot studie opzetten waarin patiënten met PSC en patienten met
een bekend cholangiocarcinoom zullen worden geincludeerd. Tijdens een reeds
geplande ERCP zal naast conventionele brush cytologie één extra cytologie
monster worden afgenomen voor FISH analyse met verschillende probe sets.

In deze pilot studie zullen we patienten includeren voor wie sowieso een ERCP
ingepland staat. In het kader van deelname aan de studie zal tijdens deze ERCP
eenmalig extra cytologie worden afgenomen foor FISH analyse. Dit zal de ERCP
met maximaal 5 minuten verlengen wat een minimale extra belasting zal zijn voor
de patient. Daarnaast zal bij PSC patienten die deelnemen een korte vragenlijst
worden afgenomen wat ook 5 minuten in beslag zal nemen.

Endoscopische brush cytologie is erg veilig en heeft een kleine kans op
complicaties (zoals bloedingen of perforaties).
De verwachting is dus dat het risico op complicaties niet groter is door de
eenmalige extra afname van cytologie in het kader van deelname aan het
onderzoek.