Dynamische parameters van volume status en weefselperfusie

Te weinig circulerend volume (hypovolemie), en met name een te klein centraal
bloedvolume, kan leiden tot onvoldoende weefselperfusie met ischemie en orgaan
falen als gevolg. In de anesthesiologie en intensive care geneeskunde wordt dan
ook regelmatig een volume intra-veneuse vloeistofoplossing toegediend aan de
patiënt, om zo de weefselperfusie en oxygenatie te verbeteren. Daarentegen kan
een teveel aan circulerend volume (hypervolemie) leiden tot longoedeem en
perifeer oedeem, wat bijdraagt aan weefschade, met ontwikkelen van orgaan falen
en uiteindelijk de dood. Het afgelopen decennium is veel onderzoek verricht op
het gebied van biomarkers die voorspellen of een patiënt vullings behoeftig
(verbetering van de bloedsomloop door vloeistof infusie) is of niet. In
mechanisch geventileerde patiënten blijken arteriële druk variaties een goede
voorspeller of een patiënt zal profiteren van een fluid challenge
(intra-veneuze volume toediening).Wij hebben eerder gevonden dat een opgelegd
adempatroon van 6 ademhalingen per minuut in combinatie met het ademen door een
weerstand ook bij spontaan ademende patiënten de voorspellende waarde van
arteriële druk variaties kan verbeteren. Bijna alle tot nog toe verrichtte
studies hebben zich echter beperkt tot een verandering in cardiac output of
slagvolume als primair eindpunt. Het uiteindelijke doel van een fluid challenge
is echter optimalisatie van de weefselperfusie/ oxygenatie. Deze studie is
opgezet om het effect van volume expansie (gesimuleerd door tilt back) onder
omstandigheden van gesimuleerde centrale hypovolemie te onderzoeken op
weefselniveau.

De belangrijkste doelstelling van dit onderzoek is het bepalen van de relatie
tussen arteriële druk variaties en weefselperfusie/oxygenatie in hypo-en
normovolemische condities in gezonde en spontaan ademende proefpersonen.

Observationeel onderzoek.

In het laboratorium voor Cardiovasculaire Fysiologie worden hemodynamische
parameters (bloeddruk (BP), slagvolume (SV), hartfrequentie (HR) en cardiac
output (CO)), respiratoire paremeters (ademvolume, luchtweg druk/flow) en
parameters die weefselperfusie weegeven (cerebrale bloed flow (CBF),
cerebrale/spier oxygenatie en arteriële zuurstof saturatie) geëvalueerd onder
gesimuleerde normovolemie (een proefpersoon ligt in rustpositie) en hypovolemie
(gesimuleerd door 30 en 70 graden head-up tilt posities). Ook zullen deze
parameters geëvalueerd worden op het moment dat de proefpersoon langzaam op de
tafel heen en weer 'gewiegd' wordt (oscillatoir tilten).

Er is geen risico voorzien bij deelname aan dit onderzoek. De belasting voor de
proefpersoon is minimaal omdat er alleen non-invasieve metingen worden gedaan.
Dit wordt gedaan via plakkers die op de buik en borst van de proefpersoon
worden geplakt, een manchetje om de vinger, het ademen door een mondstukje en
sensors die via een hoofdband op het hoofd worden bevestigd en op een spier op
de onderarm wordt geplakt. De proefpersoon wordt gevraagd een bepaald
adempatroon aan te nemen van 6 ademhalingen per minuut en door een geringe
ademwegweerstand te ademen. Dit kan door de proefpersoon soms als onprettig
worden ervaren evenals de hoofdband en het manchetje om de vinger. Dit is
echter maar van korte duur en is direct na de meting verdwenen.