Genoom sequencing van kinderen geboren na bevruchting door middel van ICSI met testiculair sperma

Azoospermie is een van de ernstige vormen van mannelijke onvruchtbaarheid, bij
deze aandoening ontbreken de zaadcellen in het ejaculaat. In ca. 5-10% van de
infertiele paren is er sprake van een non-obstructieve azoospermie, een zaad
aanmaak stoornis (spermatogenese stoornis) in de zaadbal. Bij de helft van deze
mannen worden alsnog enkele zaadcellen gevonden in de testis wanneer een testis
biopt wordt genomen. De chirurgische ingreep nodig om zaad uit de testis te
isoleren heet TESE (testiculaire sperma extractie). De testiculaire zaadcellen
kunnen op het IVF laboratorium gebruikt worden voor vruchtbaarheidsbehandeling
via ICSI (intra cytoplasmatische sperma injectie). Hierbij wordt een zaadcel
direct in de eicel geinjecteerd. Maximaal 2 embryo's die uit de TESE-ICSI
behandeling zijn ontstaan worden terug geplaatst in de baarmoeder van de
vrouwelijke partner. Overige embryo's worden bewaard (cryopreservatie) voor een
latere behandeling/zwangerschap. De kans op zwangerschap met embryo's ontstaan
uit een TESE-ICSI behandeling is vergelijkbaar met de kans op zwangerschap met
een 'standaard' IVF procedure met geëjaculeerde zaadcellen.

Wereldwijd wordt TESE-ICSI toegepast wanneer er sprake is van ernstige
mannelijk infertiliteit, zoals de non-obstructieve azoospermie (in 1993 in
Brussel begonnen). In Nederland wordt TESE-ICSI in onderzoeksverband toegepast
vanaf juli 2007. De beschikbare follow up studies naar de kinderen geboren uit
deze techniek tonen aan dat er mogelijk een geringe verhoging is in de kans op
genetische afwijkingen of congenitale anomalieën in vergelijking met de normale
populatie. Pas gepubliceerde data uit ons eigen onderzoeksteam over de follow
up van de ICSI en ICSI-PESA kinderen (kinderen geboren uit epididymaal sperma,
proefschrift van Dr. G. Woldringh) (Woldringh G.H., Hum Reprod Update
2010;16(1):12-9, Woldringh G.H., Hum Reprod 2011;26(7):1759-67), toont aan dat
de lichamelijk en cognitieve ontwikkeling van de ICSI en ICSI-PESA kinderen
niet afwijkend is. Genetisch onderzoek naar DNA veranderingen van ICSI en
ICSI-PESA kinderen (ook een pilot study uit onze onderzoeksgroep, Woldringh
G.H. Hum Reprod 2009;24,233-240) toont een toename aan in de novo copy number
changes (CNV's) in deze kinderen, zonder enige fenotypische kenmerken.

Met de introductie van Next Generation Sequencing binnen de afdeling Humane
Genetica beschikken we over een zeer krachtige technologie voor diagnostiek en
onderzoek. Met een enkele test kan men alle genen onderzoeken op de
aanwezigheid van mutaties. Met het doel de veiligheid van de nakomelingen te
waarborgen, is de toepassing van deze techniek van belang om in te schatten of
deze kinderen enig risico lopen op een toename aan mutaties ten opzichte van
kinderen van fertiele ouders.

In deze pilot studie wordt onderzocht of kinderen die geboren zijn uit een
TESE-ICSI behandeling (mogelijk) een verhoogd risico lopen op een toename van
de novo mutaties.
Dit onderzoek is elders nog nooit uitgevoerd en naar verwachting zullen de
resultaten van groot belang zijn voor de toepassing van deze behandeling in
vruchtbaarheidsklinieken wereldwijd, ongeacht de uitkomst (geruststellend of
juist niet).

Observationeel onderzoek naar de aanwezigheid van de novo mutaties in TESE-ICSI
kinderen waarvan de vader een non-obstructieve azoospermie heeft.

De belasting en risico*s voor de proefpersonen worden beschouwd als minimaal.
Deze bestaat uit een eenmalig vena punctie.
De reden waarom er kinderen betrokken zijn bij deze studie is dat de gebruikte
vruchtbaarheidsbehandeling (ICSI-TESE), die heeft geleid tot de geboorte van
deze kinderen, pas sinds enkele jaren in Nederland wordt toegepast en de oudste
kinderen nog niet ouder dan 4-5 jaar zijn.