Energiegebruik en slaap in relatie tot het eiwitgehalte in voeding

De prevalentie van obesitas is de laatste jaren tot grote hoogte gestegen.
Echter, interventies met adviezen over energie inname en energie gebruik, zijn
vaak niet succesvol op de lange termijn. De adviezen over energie inname hebben
zich de laatste jaren vooral toegespitst op het veranderen van de vet en
koolhydraat consumptie. Het is echter aangetoond dat toename van eiwit in de
voeding leidt tot verhoogde verzadiging en energiegebruik. Echter het is nog
niet bekend of dit effect permanent of van voorbijgaande aard is. Verder hebben
recente studies een verband aangetoond tussen slaap en voeding. Aangezien te
weinig slaap een risico factor is voor obesitas, zou het verbeteren van de
slaap door een verandering in macronutrient inname een veelbelovende
behandeling voor obesitas kunnen zijn.

Energiegebruik en slaap onderzoeken in relatie tot eiwit/koolhydraat en vet
ratio over een korte (1 week) en lange periode (12 weken).Tevens zal getest
worden wat het effect is van de diëten op de spier eiwit synthese na 12 weken.

Het onderzoek zal uitgevoerd worden in een parallel design. De proefpersonen
zullen willekeurig verdeeld worden over de twee condities.

De proefpersonen zullen 3 keer 48 uur in de respiratiekamer verblijven: baseline, na 1 week interventie (korte termijn effect) en na 12 weken interventie (lange termijn effect). Tijdens de baseline consumeren de proefpersonen maaltijden met eiwitinname van 15 energie procent. Na deze baseline metingen worden de proefpersonen willekeurig verdeeld over twee condities. De proefpersonen in de ene conditie consumeren maaltijden met eiwitinname van 5 energie percent voor 12 weken. De proefpersonen in de andere conditie consumeren 12 weken maaltijden met eiwitinname van 30 energie percent.

Aan het onderzoek zijn voor zover bekend geen risico*s verbonden voor de
proefpersoon; er wordt slechts gebruik gemaakt van onschadelijke
consumptiemiddelen en meetmethoden. Bloedafnames zullen beperkt zijn en zonder
nadelige gevolgen voor de proefpersoon, behalve een klein risico op een blauwe
plek. Deuterium is een isotoop van waterstof dat van nature reeds voorkomt in
het lichaam dus zonder enig risico voor de proefpersoon. Urine verzameling zal
gedaan worden met behulp van urineflessen met toegevoegd HCl, wat een risico
voor de proefpersonen kan vormen. Echter, de proefpersonen zullen zorgvuldig
geïnstrueerd worden hoe om te gaan met de flessen om dit risico te verkleinen.
Tenslotte zullen er geen risico*s voor de proefpersonen zitten aan het
consumeren van de aangeboden maaltijden, aangezien personen met een bepaalde
voedselallergie uitgesloten worden van deelname en alle maaltijden samengesteld
zijn uit reguliere voedingsmiddelen, verkrijgbaar in normale Nederlandse
supermarkten. Zowel een dieet hoog in eiwit als een dieet laag in eiwit voor
een periode van 12 weken zal geen nadelige gevolgen hebben voor de gezondheid
van de proefpersonen.Tijdens het verblijf in de respiratiekamer kan de
proefpersoon ten allen tijden de onderzoekers contacteren en de kamer verlaten.
Het onderzoek zal ongeveer 162 uren in beslag nemen. Tijdens het meten van de
spiersynthese wordt een tweetal infusen aangebracht, een voor bloedafnames en
de ander voor het toedienen van de *tracers*. Dit is een veilige methode
vergelijkbaar met een normale bloedafname, met als enig risico een eventuele
blauwe plek. Dit geldt ook voor de spierbiopten die middels een kleine (5 mm)
incisie, na toediening van een plaatselijke verdoving, worden genomen. Het
afnemen van spierbiopten wordt uitsluitend door een ervaren arts uitgevoerd en
de incisie zal volledig genezen. De *tracers* zijn niet radioactief,
ongevaarlijk, veilig voor humane consumptie en geproduceerd volgens GMP
richtlijnen. Het onderzoek zal geen directe voordelen voor de proefpersonen
opleveren, maar zal mogelijk nieuwe inzichten bieden in de behandeling van
obesitas.