*Klinische waarde van nieuwe OCT parameters voor de diagnose en follow-up van primair open kamerhoekglaucoom*

Primair open kamerhoekglaucoom is een langzaam progressieve aandoening van de
oogzenuw, die uiteindelijk leidt tot irreversibel verlies van zicht. Deze
aandoening gaat gepaard met dysfunctie en apoptose van de retinale
ganglioncellen, wiens axonen zich bevinden in de retinale zenuwvezellaag (in
het Engels retinal nerve fiber layer, ofwel RNFL). De standaardtest voor
progressie van glaucoom is het gezichtsveldonderzoek. Hierop worden ook de
meeste behandelbeslissingen gebaseerd. Een nadeel van het gezichtsveldonderzoek
is het feit dat het onderzoek subjectief is en dat het niet erg gevoelig is
voor de vroegste veranderingen in glaucoom.

Spectral domain optical coherence tomography (SD-OCT) is een objectieve
beeldvormende technologie die in staat is om op een snelle wijze plaatjes te
maken met een hoge resolutie. Met SD-OCT is het mogelijk om zeer precieze
metingen doen van verschillende eigenschappen van het netvlies en de oogzenuw,
die de mate van glaucoomschade weergeven.

Recentelijk zijn er nieuwe parameters getest en deze metingen lijken
veelbelovend voor glaucoomdiagnostiek. Dit zijn diktemetingen van de
ganglioncellaag, de lamina cribrosa en de choroidea.

Dit onderzoek richt zich op het bepalen van de diagnostische meerwaarde van
deze OCT metingen bij het stellen van de diagnose en het vervolgen van de
ziekte glaucoom. Verder willen we bepalen in hoeverre de metingen kunnen helpen
in het detecteren van achteruitgang en in het onderscheiden van
glaucoompatienten met een verhoogde oogdruk en met een normale oogdruk bij
aanvang van de aandoening.

In deze studie willen de diagnostische waarde onderzoeken van de diktemetingen
van de retinal nerve fiber layer (RNFL), de ganglion cell layer (GCL), de
lamina cribrosa en de choroidea gemeten met SD-OCT. We willen te weten komen in
hoeverre deze kunnen bijdragen in het onderscheiden van glaucoompatienten van
gezonde personen, tussen verschillende stadia van glaucoom en tussen patiënten
met een normale en een verhoogde oogdruk. Verder willen we vaststellen hoe
precies deze parameters ziekteprogressie kunnen meten.
Deze nieuwe parameters kunnen bijdragen tot een betere, vervroegde diagnose van
glaucoom. Tevens kan het inzicht geven in de pathofysiologische verschillen
tussen patiënten met een normale of een verhoogde oogdruk.

Het betreft een multicenter cross-sectionele en follow-up study met
glaucoompatienten en gezonde controle deelnemers.

Na inclusie zullen de patiënten worden ingedeeld in een van de volgende
categorieën, gebaseerd op de Hodapp classificatie: oculaire hypertensie,
suspect glaucoom, vroeg glaucoom en matig glaucoom.
Op basis van de gemeten oogdruk voor start van eventuele behandeling, zullen de
patiënten uit elke categorie ook nog worden ingedeeld in subgroepen van normale
en verhoogde oogdruk.
Alle patiënten en gezonde controle deelnemers zullen een compleet oogheelkundig
onderzoek ondergaan, waaronder visusmeting, oogdrukmeting en
spleetlamponderzoek met gonioscopie.
RNFL dikte, GCL dikte, lamina cribrosa dikte en peripaillaire choroideadikte
zullen worden gemeten met SD-OCT (Spectralis, Heidelberg).
Gezichtsveldonderzoek zal worden gedan met de Humphrey Field Analyzer (HFA),
Swedish Interactive Thresholding Algorithm (SITA) standaard 24-2 perimetrie.
Leeftijd, geslacht, medische voorgeschiedenis betreffende glaucoom, duur van
oculaire hypertensie en glaucoom categorie zullen ook worden genoteerd.

Deelnemers zullen in deze studie niet worden blootgesteld aan invasieve
onderzoeksmethoden. Er zal extra tijd worden gevraagd van de patiënten, in
vergelijking met een normaal bezoek aan de oogarts. Verder zullen er
mydriatische oogdruppels worden toegediend, welke een voorbijgaande
vermindering van het zicht kunnen veroorzaken. In zeldzame gevallen kan een
allergische reactie optreden, met voorbijgaande roodheid van het oog.