Weerbaarheid tegen stigmatisering bij mensen met een ernstige psychiatrische aandoening

Stigmatisering is een maatschappelijk verschijnsel, waardoor mensen behandeld
worden op basis van kenmerken die hen toegedicht worden.
Eerder onderzoek heeft aangetoond dat stigmatisering vele negatieve gevolgen
kan hebben in meerdere domeinen van het dagelijks leven van mensen met een
ernstige psychiatrische aandoening (EPA). Dat maakt het erg belangrijk om deze
mensen vaardiger te maken om met dit verschijnsel om te gaan ('coping').
Hoofdhypothese: Psycho-educatie copingvaardigheidstraining is effectief in het
verminderen van de negatieve gevolgen van stigma bij mensen met een EPA,
zodanig dat de kwaliteit van leven van mensen met een EPA verbetert.

Hypothesen van het onderzoek:
Psycho-educatie copingvaardigheidstraing is effectief in het verminderen van de
negatieve gevolgen van stigma bij mensen met een EPA, zodanig dat
a) de kwaliteit van leven van mensen met een EPA verbetert;
b) het sociaal functioneren van mensen met een EPA verbetert;
c) de zorgbehoeften van mensen met een EPA verminderen.

Een Randomized Controlled Trial (RCT; N=140) wordt uitgevoerd in een open
design. Evaluatie gebeurt aan de hand van interviews met vragenlijsten, en de
Experience Sampling Method (ESM) bij baseline, einde behandeling (geen ESM) en
follow-up.

De interventiegroep (N=70) neemt deel aan een psycho-educatie copingvaardigheidstraining. De controlgroep (N=70) neemt deel aan een krantleesgroep. Beide groepen vinden in 10 wekelijkse sessies van 1-1,5 uur plaats in groepen van 8-10 deelnemers.

De deelnemers uit beide condities krijgen elk 10 wekelijkse sessies van 1-1,5
uur. De metingen bij baseline, einde behandeling en follow-up (interviews met
vragenlijsten) duren elk maximaal 3 uur (samen 9 uur). De twee ESM metingen
duren elk een week (investering 30 minuten/dag - samen 7 uur). Deelname in de
experimentele noch controle conditie is geassocieerd met significante risico*s.