Perifeer Vaatlijden en Kwaliteit van Leven

Perifeer vaatlijden is een veelvoorkomende chronische aandoening en is
geassocieerd met verhoogde cardiovasculaire morbiditeit en mortaliteit. Health
status (gezondheidstoestand) metingen kunnen gebruikt worden in de klinische
praktijk om patienten te selecteren die een relatief hoog risico hebben voor
een nadelige gezondheidsuitkomst. Deze patienten kunnen voordeel hebben van een
meer intensieve follow-up en een meer agressieve behandeling, waaronder
farmacologisch, invasief en/ of gedrags interventies. De behandeling van
patiënten met perifeer vaatlijden is de laatste jaren veranderd met de
introductie van endovasculaire technieken en andere behandelingsmogelijkheden.
In het algemeen zijn de primaire behandelingsdoelen van patiënten met perifeer
vaatlijden gericht op het verlichten van pijn, verbeteren van health status en
kwaliteit van leven, en verlengen van overleving. Het succes van interventies
wordt traditioneel gemeten met klinische maatstafen als enkelarm index, patency
rates en overlevingspercentages. Het focussen op deze technieken mist echter de
invloed van de behandeling op het functioneren van de patient in het dagelijks
leven. Het gebruik van patiënt-gerichte metingen wordt daarom hedendaags steeds
meer gebruikt om de voordelen van verschillende behandelingsstrategieën uit te
drukken. Naast het gebruik van health status metingen als uitkomstmaat, kunnen
health status metingen ook prognostische informatie bevatten voor klinische
besliskunde. Health status metingen zouden daarom gebruikt kunnen worden om
patiënten te identificeren die een hoog risico hebben voor een nadelige
gezondheidsuitkomst en daardoor voordeel zouden hebben van meer aggresieve
behandeling, waaronder farmacologisch, invasief en/ of gedragsintereventies.

Primaire onderzoeksvraag:
1. Wat is de impact van open versus endovasculaire behandeling in verschillende
type operaties (AAA, CEA, LLR) op kwaliteit van leven en functionele status?

Secundaire onderzoeksvraag:
2. Wat is de prognostische impact van kwaliteit van leven in perifeer
vaatlijden op:
a. Korte-termijn prognose: perioperatieve complicaties (e.g. delier) en
graft-patency rates?
b. Lange-termijn prognose: cardiovasculaire events en mortaliteit?
3. Wat zijn mogelijke gedragsmechanismen (bv. roken en medicatie adherence) die
de link tussen verminderde health status en verslechterde uitkomst kunnen
verklaren?

De studie betreft een prospectief, observationeel onderzoek met een follow-up
van 12 maanden. Psychologische assessments vinden plaats op 5 tijdsmomenten:
T0=pre-operatief (i.e., op de preoperatieve polikliniek), T1=onderzoek naar
delier in ziekenhuis, T2=30 dagen, T3=6 maanden, T4=12 maanden. Het klinisch
onderzoek zal samen vallen met T0 and T1 meting. De klinische parameters worden
standaard afgenomen in patiënten die een vaatoperatie ondergaan. Naast de 12
maanden follow-up bestaande uit psychologische vragenlijsten, zullen de
patiënten gedurende 10 jaar gevolgd worden voor mortaliteit en morbiditeit.
Patiënten worden benaderd door de behandeld arts op de preoperatieve
polikliniek voor deelname aan de studie. Ze worden zowel mondeling als
schriftelijk geïnformeerd en worden verzocht een informed consent formulier in
te vullen.

Psychologische assessments vinden plaats op 5 tijdsmomenten. De patiënt krijgt
de vragenlijsten met uitzondering van T0 en T1 thuis gestuurd en kan ze op een
geschikt moment invullen en terugsturen. De maximale tijd bedraagt een half uur
voor het invullen van de vragenlijsten.