Tijdsbeloop van plaatjesreactiviteit in de acute fase van STEMI, gemeten met verschillende bloedplaatjesfunctie testen

Bloedplaatjes spelen een cruciale rol in de pathogenese van atherosclerose en
trombusformatie, die beide bijdragen aan het ontstaan van acute ischemische
events. Daarom is duale plaatjesremmende therapie met aspirine en een
thienopyridine (clopipdogrel of prasugrel) of ticagrelor de basis van de
behandeling van coronairlijden geworden. De respons op beide medicamenten wordt
echter geplaagd door een aanzienlijke interindividuele variabiliteit en
verschillende studie hebben inmiddels aangetoond dat een verminderde remming
van de bloedplaatjes, een zogenaamde high on-treatment platelet reactvity
(HPR), geassocieerd is met het optreden van atherothrombose.
Deze bevindingen zijn onlangs uitgebreid naar patiënten die zich presenteren
met een ST-elevatie myocardinfarct. Deze patiënten hebben een hoge mate van
trombus burden en een daarbij horende hoge incidentie van HPR.
Het is aangetoond dat een verhoogde mate van bloedplaatjesreactiviteit, net
zoals pro-trombotische en pro-inflammatoire veranderingen die samenhangen met
een myocardinfarct, enkele maanden persisteren. Het is echter nog onbekend of
de verhoogde plaatjesactivatie het gevolg is van het ziekteproces, i.e.
plaatjesactivatie binnen de abnormale coronaire circulatie, of dat de
plaatjesactivatie wordt geïnduceerd door een genetische of omgevingsfactor (in
respons op minimale stimuli).
In het eerste geval verwacht men dat plaatjesreactiviteit normaliseert nadat de
acute fase is afgerond, waar in het tweede geval de hogere
bloedplaatjereactiviteit permanent zal zijn.

Recent is een nieuwe plaatjesremmer, ticagrelor, geintroduceerd. Dit middel
heeft in de PLATO-studie laten zien dat in vergelijking met clopidogrel minder
atherotrombotische events en sterte optreden gedurende 1 jaar follow-up. In de
ONSET/OFFSET-studie is bij patienten met stabiel coronairlijden aangetoond dat
ticagrelor een maximaal plaatjesremmend effect heeft na 2 uur. Echter, de duur
tot maximale werking bij STEMI-patienten is onbekend. Kennis hierover kan
bijdrage aan het verder optimaliseren van de behandeling van STEMI-patienten.

Onderzoeken van:
• het beloop van plaatjesreactiviteit en plaatjesactivatie in STEMI-patienten
die een primaire PCI ondergaan
• het beloop van trombine-generatie, coagulatiefactoren (X en Xa), Tissue
factor pathway inhibitor (TFPI), D-dimeren levels en genetische variaties die
geassocieerd zijn met de respons op plaatjesremmende therapie en
trombusformatie in STEMI-patienten die een primaire PCI ondergaan

Opeenvolgende patiënten zullen geïncludeerd worden in een observationeel,
multicenter verband voor het onderzoeken van plaatjesreactiviteit bij patienten
die een primaire PCI ivm een acuut myocardinfarct hebben ondergaan.

Het risico van deelname aan het onderzoek blijft beperkt tot de kans op
hematomen ten gevolge van venapunctie.