Interactie tussen motorische vermoeidheid en cognitief functioneren bij patienten met multiple sclerose

Vermoeidheid is één van de meest terugkerende klachten bij MS en kan patiënten
beïnvloeden bij het uitvoeren van dagelijkse handelingen. De oorzaak van de
vermoeidheid is nog niet bekend (Tartaglia, 2004). Bij gezonde mensen is
vermoeidheid van het centraal zenuwstelsel op te wekken door het herhaald
activeren van een kleine handspier (Zijdewind et al, 1998, 1999 en 2001). Deze
vermoeidheid leidt tot secundaire cognitieve problemen (Lorist et al, 2002; van
Duinen et al 2005, Zijdewind et al, 2006). Het onderzoek naar de onderliggende
centrale mechanismen van vermoeidheid heeft tot nu toe relatief weinig aandacht
gekregen. Het doel van dit onderzoek is om de interactie tussen motorisch en
cognitief presteren die optreedt tijdens een vermoeiende motorische taak te
onderzoeken met een dubbeltaak paradigma. Eerder onderzoek heeft aangewezen dat
bij toenemende vermoeidheid de prestatie van de secundaire (cognitieve taak)
minder wordt (Lorist et al, 2002; van Duinen et al, 2005; Zijdewind et al,
2006). Bij dit onderzoek wordt er gekeken of dit ook opgaat bij patiënten met
MS. We verwachten dat patiënten net als gezonde controles minder goed presteren
als gevolg van het dubbeltaak paradigma, en dat het bij patiënten langer duurt
om hiervan te herstellen.

Hoe beïnvloedt motorische vermoeidheid het cognitief presteren van patiënten
met MS en hoe verhoudt deze interactie zich tot die in gezonde controles?

Het onderzoek bestaat uit drie sessies. Tijdens elke sessie wordt de kracht
(door middel van een krachtmeter) en de spieractiviteit (door middel van
EMG-elektroden) gemeten van de abductor van de rechter wijsvinger (de FDI). De
proefpersonen wordt gevraagd een cognitieve 2-keuze reactie tijd taak (CRT) uit
te voeren, zowel alleen als tegelijk met een motorische taak.

Vermoeidheidstest

Geen risico, tijdsinvestering voor de proefpersoon 3*1.5 uur is 4.5 uur.