Europese Ambulance acuut coronair syndroom Angiox studie: EUROMAX

In gerandomiseerd klinisch onderzoek is aangetoond dat primaire coronaire
interventie de ideale therapie is voor patiënten met een acuut coronair
syndroom met ST-segmentelevatie. Een snelle diagnose van het klinische
symptoomcomplex, starten met een antitrombosebehandeling met acetylsalicylzuur,
clopidogrel en niet-gefractioneerde heparine, snel vervoer van de patiënt naar
een hart-cath-laboratorium voor het uitvoeren van een diagnostische coronaire
angiografie en een daaruit volgende therapie, afhankelijk van de diagnose in
overeenstemming met de huidige Europese richtlijnen, zijn essentieel om zeker
te kunnen zijn van een langdurig succesvolle behandeling. Aangetoond is dat het
vroeg inzetten van anticoagulantia, de zogenaamde trombine-inhibitoren, die
voorkomen dat trombine wordt aangemaakt en in werking gezet, complicaties door
trombo-embolies kan voorkomen, met name bij gelijktijdig gebruik van
inhibitoren voor de plaatjesaggregatie. De trombine-inhibitor bivalirudine,
merknaam Angiox®, is in heel Europa toegelaten voor de behandeling van
patiënten met een acuut coronair syndroom (instabiele angina pectoris en acuut
coronair syndroom met non-ST-segmentelevatie) die in aanmerking komen voor
vroege coronaire interventie, en ook als intraveneus anticoagulantium tijdens
percutane coronaire interventie. Tijdens het HORIZONS AMI onderzoek, waaraan
meer dan 3.600 proefpersonen met acuut coronair syndroom met ST-segmentelevatie
meewerkten, werd bivalirudine vergeleken met een standaardtherapie met
niet-gefractioneerde heparine en GP IIa/IIIb inhibitoren en werd aangetoond dat
het veilig en even effectief is (p=0.006 wat betreft de 'netto klinische
neveneffecten'). In dit EUROMAX-onderzoek zullen de effectiviteit en de
veiligheid van een vroege toediening van bivalirudine worden onderzocht,
wanneer dat al wordt ingezet op het moment dat de patiënt met acuut coronair
syndroom met ST-segmentelevatie naar het hart-cath-laboratorium wordt
overgebracht. Het doel van het onderzoek is te ontdekken of een vroege
toediening van bivalirudine aan patiënten met een acuut coronair syndroom met
ST-segmentelevatie in een 30 dagen durende behandeling betere resultaten geeft
dan de huidige standaardtherapie met niet-gefractioneerde heparine, al dan niet
in combinatie met een GP IIa/IIIb inhibitor. EUROMAX is een Europees,
multicenter, multinationaal, toekomstgericht, gerandomiseerd, open-label, fase
IIB-onderzoek, met een beoogde onderzoekspopulatie van 3.680 personen.

Om aan te tonen dat vroegtijdige toediening van bivalirudine de uitkomsten na
30 dagen verbetert
wanneer het wordt vergeleken met de huidige standaardbehandeling bij patiënten
met acuut coronair
syndroom met ST-elevatie (STE-ACS), bedoeld voor een behandelingsstrategie voor
primaire percutane
coronaire interventie (PCI) na presentatie via ambulancedienst of bij centra
waar PCI niet wordt uitgevoerd.

Prospectief, gerandomiseerd, niet-geblindeerd onderzoek in meerdere centra in
meerdere
landen waarin bivalirudine wordt vergeleken met andere hedendaagse, op
richtlijnen gebaseerde
behandelingen (met uitzondering van bivalirudine)

Patiënten die gedurende de afgelopen 12 uur langer dan 20 minuten symptomen hadden van een acuut coronair syndroom met ST-segmentelevatie en die worden overgebracht naar een ziekenhuis dat is uitgerust voor primaire coronaire interventie, krijgen informatie over het onderzoek en worden, nadat zij schriftelijk hun geïnformeerde toestemming gegeven hebben, gerandomiseerd in een 1:1 verhouding ingedeeld voor hetzij behandeling met bivalirudine of de overeenkomende standaardtherapie. Alle patiënten krijgen gedurende minstens een jaar ook acetylsalicylzuur en een P2Y12-receptorblokker, de gebruikelijke behandeling. De behandeling met bivalirudine wordt gedurende de diagnostische coronaire angiografie voortgezet en, als primaire coronaire interventie nodig is, tot 4 uur na het einde van de procedure. Als er geen coronaire interventie wordt gedaan, wordt gedurende maximaal 72 uur bivalirudine in een lage dosis toegediend, volgens besluit van degene die het onderzoek uitvoert. De dosis en de behandelingstermijn bij degenen die in de controlegroep vallen die met de standaardtherapie behandeld wordt, zijn overeenkomstig de behandelingsvoorschriften volgens de Europese richtlijnen. Overigens krijgen de patiënten de standaardtherapie voor de behandeling van een acuut coronair syndroom met ST-segmentelevatie. Als de patiënt voldoet aan de inclusiecriteria, wordt het onderzoek in de ambulance of in het ziekenhuis van eerste opname aan hem uitgelegd en wordt hem gevraagd een verklaring van geïnformeerde toestemming te ondertekenen. Dan worden de patiënten gerandomiseerd en krijgen ze de aangewezen onderzoeksmedicatie. Bij aankomst in het hart-cath-laboratorium kan de diagnostische coronaire angiografie en zo nodig aansluitend de coronaire interventie worden uitgevoerd zoals gepland, volgens het standaardprotocol van het ziekenhuis. Deelname aan het onderzoek zal niet leiden tot een langere opname van de patiënt in het ziekenhuis. Alle patiënten worden tijdens hun verblijf in het ziekenhuis regelmatig klinisch gecontroleerd. Vervolgcontroles worden uitgevoerd na 30 dagen en na een jaar. In samenhang met dit onderzoek wordt van elke patiënt in totaal 75 ml bloed afgenomen, verdeeld over 5 tijdstippen.

Het is onontkoombaar dat nog niet alle bijwerkingen en risico*s die met Angiox
gepaard gaan, zijn ontdekt. Een zeer veel voorkomende bijwerking (meer dan een
op de tien patiënten) van behandeling met bivalirudine is bloeding, die overal
in het lichaam kan optreden en tot complicaties kan leiden zoals:
Ø Bloedarmoede (een lage bloedceltelling)
Ø Hematoom (bloeduitstorting)
Ø Bloeding en blauwe plekken op de plek waar u bent geprikt die pijnlijk kunnen
zijn
Ø Een afname van het aantal bloedplaatjes in uw bloed. Daardoor kan het zijn
dat uw bloed niet zo goed stolt.
De bloeding leidt zelden (minder dan een op de duizend patiënten) tot dood of
permanente invaliditeit. Bloeding komt vaker voor wanneer Angiox wordt gebruikt
met andere bloedverdunners, en in ongeveer 3% van de gevallen zijn dan bloed-
of bloedproducttransfusies nodig.

Trombose (bloedstolsels) is een veel voorkomende bijwerking (tussen 1% en 10%
van de patiënten) die kan leiden tot ernstige of fatale complicaties, zoals een
hartaanval.

De patient kunt een allergische reactie op Angiox krijgen. Dat kan zich uiten
in de vorm van kroep (netelroos), jeuk over het hele lichaam of een beklemmend
gevoel op de borst. Dit zijn zeldzame bijwerkingen (tussen een op de duizend en
een op de honderd patiënten) die ernstig en zelfs fataal kunnen zijn.

Mogelijke zeldzame bijwerkingen zijn:
Ø Hoofdpijn
Ø Veranderingen in de bloeddruk
Ø Veranderingen in uw hartslagfrequentie
Ø Misselijkheid en/of braken
Ø Rugpijn
Ø Pijn op de borst
Ø Kortademigheid
Ø Uitslag

Vrouwen die zwanger zijn, een zwangerschapswens hebben of borstvoeding geven
mogen niet meedoen aan het onderzoek. Dit ter bescherming van het (ongeboren)
kind.

De patient hebt er baat bij indien Angiox effectiever blijkt dan de andere
behandeling die u zou hebben gekregen, of u haalt geen direct voordeel uit
deelname aan dit onderzoek. In de toekomst hebben andere mensen met een
hartziekte misschien wel baat bij de informatie die we uit dit onderzoek halen.