Veranderbaarheid van de hersenen en functioneel herstel na CVA

Prospectieve studies laten zien dat ongeveer 80% van de patienten die een CVA
overleven een parese van de bovenste extremiteit hebben direct na de beroerte.
Maar een derde hiervan zal weer enige functie terugkrijgen, terwijl er geen
goed onderzochte evidence-based therapien voor een effectieve behandeling van
de bovenste extremiteit zijn.
In de literatuur wordt beweerd dat functioneel herstel van de paretische
bovenste extremiteit grotendeels bepaald wordt in de eerste maand na het CVA,
en dat revalidatie bij voorkeur binnen deze eerste periode van herstel moet
plaatsvinden.
Daarnaast is bekend dat interventies door middel van oefentherapie het meest
effectief zijn wanneer deze intensief en taakgericht worden toegepast.

EXPLICIT (EXplaining PLastiICITy after stroke) heeft als doel het verbeteren
van de functionele uitkomst van CVA-patienten met een parese van de bovenste
extremiteit door vroege, intensieve therapie.
Behalve het vastleggen van de verbeteringen met klinische metingen, wordt de
neuroplasticiteit vastgesteld met fMRI, TMS, kinematica en haptische robots.
The combinatie van de resultaten van deze metingen zal leiden tot een beter
begrip van basale mechanismen van functioneel herstel na een CVA.
Hiermee willen we een antwoord te geven op de volgende vraag: zijn
verbeteringen in functie het gevolg van een vermindering van motorische
beperking door neuronaal herstel, of zijn deze verbeteringen gestoeld op het
gebruik van compensatie-strategien?

2 gerandomiseerde gecontroleerde trials: 1 voor CIMT en 1 voor EMG-triggered
neuromuscular stimulation, beiden vergeleken met gebruikelijke therapie.

Constrained Induced Movement Therapy of EMG-triggered Neuromuscular Stimulation of Gebruikelijke therapie

Geen van de therapien of metingen is invasief, hierdoor zijn de risico's van
deelname zeer laag.
De gebruikte therapien hebben weinig tot geen bijwerkingen.
Voor de onderdelen EEG worden strikte veiligheidseisen gehanteerd.

De belasting voor de patienten is gemiddeld 1,2 tot 2,4 uur per week,
afhankelijk van de onderzoekstak.