De effectiviteit van echografie in de huisartspraktijk: het optimaliseren van de behandeling van patiënten met schouderpijn.

Terwijl schouderpijn een veelvoorkomende aandoening is, is de behandeling nog
niet optimaal. Het ziekteverloop heeft een slechte prognose en patiënten met
schouderpijn zorgen voor veel ziekteverzuim en aanzienlijke kosten. Het
probleem doet zich voor dat de huisarts met behulp van anmnese het lichamelijk
onderzoek niet in staat is om een patho-anatomische diagnose te stellen.
Dientengevolge start de huisarts meestal een stapsgewijze behandeling, die is
gericht op de pijnklachten en niet op de oorzaak van de pijn. Deze aanpak is
vaak niet afdoende en zorgt voor uitstel van een adequate behandeling die wel
gericht is op de oorzaak van de pijn. Toch is een meer gerichte behandeling wel
degelijk mogelijk. Daartoe moet in een zo vroeg mogelijk stadium een meer
betrouwbare diagnose worden gesteld. Het is onze hypothese, dat deze
stapsgewijze aanpak kan worden verbeterd door huisartsen meer zekerheid te
geven over de patho-anatomische oorzaak van de klachten.
Deze diagnostische tekortkoming kan worden opgelost door echografie te
introduceren in de aanpak van SP. Echografie is een accuraat diagnosticum voor
schouderpijn met een duidelijke relatie tussen testuitslag en
behandelbeslissing. Echter, de kosten-effectiviteit van deze introductie is nog
niet onderzocht. Dit onderzoek voorziet in een wetenschappelijke behoefte zoals
beschreven in de standaard over schouderklachten van het Nederlands Huisarts
Genootschap.

Het optimaliseren van de aanpak van niet-chronische schouderpijn in de
huisartspraktijk door het introduceren van echografie als diagnostisch triage
middel. Onderzoeksvragen:
1. Wat zijn de effecten van diagnostische echografie en de daaraan gekoppelde
behandelbeslissingen op het klinische herstel en de kwaliteit van leven, in
vergelijking met de gebruikelijke zorg?
2. Wat is de kosten-effectiviteit van de aanpak met diagnostische echografie,
vergeleken met de gebruikelijke zorg?
3. Wat is de prevalentie van de specifieke subacromiale aandoeningen?

Randomised (op patiëntniveau) controlled trial met een follow-up van 52 weken.

Op basis van de uitslag van een diagnostische echografie gestuurde behandeling van schouderpijn, waarbij de behandelopties in beide groepen hetzelfde zijn, maar in de interventiegroep worden ze bepaald door de echografie diagnose.

Een week na de inclusie wordt de patient gebeld door de onderzoeker van de
vakgroep Huisartsgeneeskunde met de vraag in hoeverre de patient nog klachten
heeft (1-item vragenlijst). Alle proefpersonen maken een vervolgafspraak bij
hun huisarts, maar dit is geen extra tijdsinvestering, omdat deze al voorzien
was binnen de reguliere zorg.
Aangezien in de interventiegroep de behandelopties onderdeel uitmaken van de
gangbare behandeling, zijn er geen duidelijke risico's voor proefpersonen door
het koppelen van de behandeling aan de echografie uitslag. Om te voorkomen dat
asymptomatische pathologie wordt behandeld, wordt de echografie uitslag
gekoppeld aan de bevindingen van de anamnese en het lichamelijk onderzoek. In
geval van een fractuur, septische bursitis/ artritis of levensbedreigende
aandoening (bijv een tumor) informeert de radioloog de huisarts direct, met een
kopie naar de onderzoeker, en wordt de proefpersoon geexcludeerd. De
proefpersonen worden, inclusief de baseline meting, vijf maal gevraagd een
vragenlijst in te vullen (invullen kost 5 minuten per keer).