De ontwikkeling van een dorst provocatietest met behulp van de AVP receptor antagonist Tolvaptan voor het kwantificeren van dorstgevoel in verschillende patientengroepen (obese patienten met en zonder bariatrische chirurgie, patienten met hartfalen en patienten met craniale diabetes insipidus, vergeleken met gezonde controles) en genotypering van de AVP receptor 2.

In de kliniek lijken sommige patiënten een gestoorde dorstsensatie te hebben,
waardoor zij moeite hebben voldoende vocht tot zich te nemen of, omgekeerd, een
vochtbeperking te handhaven. Obesitas en bariatrische chirurgie (BC) zijn beide
geassocieerd met nefrolithiasis. Voldoende vochtinname is daarom belangrijk
voor obese patienten die BC hebben ondergaan. Onze indruk uit de kliniek is
echter dat obese mensen met BC in de voorgeschiedenis, onvoldoende vocht tot
zich nemen. Patienten met hartfalen lijken daarentegen een toegenomen
dorstsensatie te hebben, waardoor ze hun vochtbeperking niet goed kunnen
handhaven. Onze indruk uit de kliniek is daarnaast dat patiënten met centrale
diabetes insipidus toegenomen dorstsensatie hebben ondanks normale serum
osmolaliteit.

Wij willen in bovengenoemde patientengroepen dorstsensatie onderzoeken door
middel van een Visual Analogue Scale (VAS). Daarnaast willen we in een gezonde
controlegroep een nieuwe dorstprovocatietest ontwikkelen, die we willen
toepassen in de verschillende patientengroepen. Hiermee willen we onderzoeken
of dorstsensatie bij deze patiënten gestoord is, dan wel een adequate reactie
op hun aandoening.

De dorstprovocatietest die we willen opzetten, maakt gebruik van Tolvaptan, een
nieuwe
arginine vasopressin receptor (AVPR) antagonist. Door het antidiuretisch effect
van AVP door middel van Tolvaptan te blokkeren, ontstaat hyperosmolariteit en
stimulatie van de AVP secretie, hetgeen bij gezonde personen dorst veroorzaakt.
De dorstprovocatietest zal eerst worden gevalideerd bij 24 gezonde
proefpersonen. Vervolgens zullen we patiënten van alle drie de bovengenoemde
patientengroepen includeren, te weten obese patiënten (met en zonder BC in de
voorgeschiedenis), patiënten met hartfalen en patiënten met centrale diabetes
insipidus. Het aantal patiënten dat nodig is om voldoende statistische power te
verkrijgen zal worden berekend op basis van de resultaten die we vinden bij
gezonde proefpersonen. De studie zal zolang duren tot het berekende aantal
proefpersonen en patiënten is geïncludeerd.
Van alle patienten en gezonde proefpersonen zal DNA worden geisoleerd. Van het
gen AVPR2 (dat de AVP receptor 2 codeert) zullen SNPs worden geanalyseerd
d.m.v. Taqman® assay. De relatie tussen dorst VAS scores en AVPR2 genotype zal
worden onderzocht d.m.v. SPSS® 17.0 or Statgraphics® XVI.

Belasting: circa 5,5 uur in het ziekenhuis met 5 bloedafnames van elk 10 ml.
Risico: mogelijke bijwerkingen van Tolvaptan, hematoom na bloedafname.
Voordeel voor de deelnemer: als uit ons onderzoek blijkt dat de dorstsensatie
bij de onderzochte patienten pathologisch is, zullen de deelnemers een
verklaring hebben voor hun moeite om de vochtbeperking dan wel adequate
vochtinname waar te maken en zullen zij zich mogelijk beter begrepen voelen.
Daarnaast zullen de bevindingen mogelijk in vervolgonderzoek leiden tot
therapeutische opties.