Systemische Mastocytose en Cardiovasculair Risico

Acute cardiovasculaire syndromen zoals myocard- en herseninfarcten vormen een
belangrijke doodsoorzaak in de Westerse wereld en worden over het algemeen
getriggerd door de ruptuur van een atherosclerotische plaque. Inflammatie,
matrixdegradatie en lipidenaccumulatie worden beschouwd als sleutelprocessen in
atherosclerose en de pathogenese van plaqueruptuur.
Van de mestcel, een prominente inflammatoire celtype en belangrijke effectorcel
in allergieen en astma, is aangetoond dat deze accumuleert zowel in de ruptuur
gevoelige schouderregio van atheromen bij mensen, als ook in de perivasculaire
weefsel (adventitia) gedurende de progressie van een atherosclerostische laesie.
Omdat in diermodellen geactiveerde mestcellen oorzakelijk geassocieerd blijken
met atherogenese,is onze hypothese dat patienten met systemische mastocytose
meer atherosclerose en mogelijk een gestoorde lipidenprofiel hebben in
vergelijking met controles.

Het doel is het onderzoeken of patienten met systemische mastocytose in
vergelijking met controles meer uitgebreide atherosclerose hebben bij bepaling
van carotis intima media dikte (C-IMT) en de aan- of afwezigheid van plaques in
de carotiden; en of zij een hoger cardiovasculair risico hebben.

De toegepaste onderzoeksopzet is een dwarsdoorsnede onderzoek op de polikliniek
Immunologie van het Erasmus Medisch Centrum.

De belasting voor deelname is als volgt: 1 ziekenhuisbezoek , een lichamelijk
onderzoek, 4 bloedmonsters en een C-IMT meting.
De risico's zijn beperkt tot verwaarloosbaar. Bijvoorbeeld hematoomvorming op
de punctieplaats.