Het redden van cognitie in schizofrenie met valaciclovir: een focus op inflammatie in de hippocampus

Schizofrenie is een chronische hersenziekte met een onbekende etiologie.
Onlangs hebben we aangetoond dat er een ontsteking aanwezig is in the
hippocampus van schizofrenie patiënten, tijdens een psychose. Tevens hebben we
aanwijzingen gevonden voor de aanwezigheid van herpes virussen in de temporale
kwab van schizofrenie patiënten, tijdens een psychose. Beide bevinden geven
aanleiding tot de hypothese dat de ontsteking in de hippocampus wordt
veroorzaakt door een herpes virus en dat deze ontsteking interfereert met de
normale functie van de hippocampus in cognitie. Het behandelen van schizofrenie
patiënten met het anti virale medicijn valaciclovir, tijdens een psychose, zou
kunnen leiden tot een vermindering van actief herpes virus in the hippocampus
met als gevolg een vermindering van ontsteking en een verbetering van cognitie
en symptomen. Als dit in deze studie kan worden aangetoond, is dit een
belangrijke bevinding die de virale hypothese van schizofrenie ondersteund. Dit
kan leiden tot nieuwe behandelingen van schizofrenie patiënten met anti virale
medicatie, met name in patiënten die positief zijn voor herpes virussen.

Het hoofddoel van het onderzoek is een verschil te vinden in de aanwezigheid
van ontsteking in the hippocampus voor en na behandeling van schizofrenie
patienten, tijdens een psychose, met valaciclovir. Ontsteking wordt gemeten met
positron emissie tomografie. Een tweede doel van de studie is om te bepalen of
de verwachte afname van ontsteking in the hippocampus na behandeling met
valaciclovir een verbetering van cognitie tot gevolg heeft.

De studie is een dubbel-blind gerandomiseerde en placebo gecontroleerde trial

Van de 24 geincludeerde patienten worden er 12 behandeld mat valaciclovir (4x2 g per dag) voor een periode van 7 achtereenvolgende etmalen. De overige 12 patienten worden op eenzelfde manier met een placebo behandeld.

De patienten zullen worden opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis, als ze
nog niet waren opgenomen voor hun reguliere behandeling, en worden behandeld
met valaciclovir voor een periode van 7 dagen. De patienten moeten een
vragenlijst invullen en moeten een deel van het SCAN2 interview, een PANSS
interview en aandachts-, geheugen-, en IQ-testen en PET scan ondergaan. Met
uitzondering van de vragenlijst en het SCAN2 interview moet de patient dit
zowel voor als na de behandeling ondergaan. Een totaal van 345 ml bloed zal
worden afgenomen voor het bepalen van nier- en leverfunctie, antilichamen tegen
herpes virusen, het aciclovir niveau in het bloed en voor de data-analyse van
de PET scan. De behandeling met aciclovir kan resulteren in misselijk zijn en
hoofdpijn hebben, maar het risico op ernstige bijwerkingen is laag (<1 van de
10.000). De arteriele lijn die nodig is voor de PET scan kan pijnlijk zijn en
de patient wordt blootgesteld aan radioactiveit met weinig tot matig risico. De
patienten die worden behandeld met valaciclovir kunnen direct voordeel
ondervinden van de behandeling, omdat het de symptomen kan verminderen. Over
het algemeen kan deze studie leiden tot een verbeterde behandeling van
schizofrenie patienten in de nabije toekomst, als kan worden aangetoond dat
herpes virusen een rol spelen bij schziofrenie.