Gedrags- en fysiologische maten van het effect van norepinefrine op het aanpassen aan verandering

Verschillende theorieen suggereren dat neuromodulatoire systemen een rol hebben
in de respons van de hersenen op veranderingen in de omgeving (Hasselmo &
Barkai, 1995; Lisman & Grace, 2005). Een neuromodulatoir systeem dat daarbij
veel aandacht heeft gekregen is dat van norepinefrine (NE). Microdialysestudies
hebben verhoogde NE-niveaus aangetoond in de frontale cortex en de hypothalamus
wanneer een dier in een nieuwe omgeving komt (McQuade, Creton, & Stanford,
1999). Bovendien hebben computationele modellen gesuggereerd dat NE een rol
speelt bij het optimaliseren van veranderingsdetectie (Yu & Dayan, 2005). Tot
nu toe heeft echter geen enkele studie het niveau van NE gemanipuleerd om de
effecten daarvan op veranderingsdetectie te onderzoeken.

Atomoxetine is een zeer selectieve norepinefrine heropname-inhibitor (SNRI).
Het kan daarom gebruikt worden om het niveau van norepinefrine te manipuleren,
en de effecten darvan op veranderingsdetectie te onderzoeken.

Er is geen garantie dat individuen allemaal op dezelfde manier zullen reageren
op atomoxetine. In tegendeel, het is net waarschijnlijk dat de respons zal
varieren als een functie van persoonlijkheid en genetisch status. Daarom worden
in het onderzoek persoonlijkheidskenmerkgen gemeten, en wordt genotype bepaald
voor genen die gerelateerd zijn aan het NE systeem. Van genetische varantie is
al aangetoond dat het de respons op noradrenerge manipulaties beinvloedt
(bijvoorbeeld de Rover et al., in revision; Hughes, Watkins, Blumenthal, Kuhn,
& Sherwood, 2004; Luksys, Gerstner, & Sandi, 2009; Mizuki, Suetsugi, Ushijima,
& Yamada, 1996; Ressler & Nemeroff, 2000; White & Depue, 1999).

Het onderzoek dient om de rol te bepalen van het noradrenerge systeem in de
reacties van het brein op veranderingen in de omgeving, in gezonde
proefpersonen.

Proefpersonen krijgen in een gecounterbalanced, binnen-proefpersoondesign
atomoxetine toegediend en placebo. Het effect hiervan op zowel gedragsmaten als
electrofysiologische maten van hersenactiviteit (EEG) zal worden gemeten
tijdens de uitvoering van cognitieve taken. Persoonlijkheidstrekken en genotype
worden gemeten als covariaat.

Eenmalige orale dosis Atomoxetine (60 mg), eenmalige placebo, dubbelblind

Deelnemers bezoeken het EEG-laboriatorium van de Faculteit Psychology &
Pedagogiek twee maal. Op beide dagen maken ze een testbatterij die 3 uur en 55
minuten in beslag neemt (waarvan maar 90 minuten bestaat uit daadwerkelijk
testen). Tijdens een van deze dagen (gecounterbalanced of het dag 1 of dag 2
is), nemen patienten een orale dosis Atomoxetine (60 mg). De andere dag nemen
zij een placebo, in een dubbelblind design. De twee bezoeken zullen minimaal
een week uit elkaar liggen.

Vooraf aan deze twee meetdagen nemen patienten deel aan een pretest, die
bestaat uit het invullen van een vragenlijst via internet.

Geen van deze behandelingen veroorzaakt een significant risico voor de
gezondheid of het welbevinden van de deelnemers. Vaak voorkomende bijwerkingen
van het verum zijn vermoeidheid, hoofdpijn, buikpijn, misselijkheid, braken,
onrustig gevoel en een droge mond.