studie met betrekking tot het detecteren van epileptische aanvallen en de prestatie van de automatische magneetmodus

Het systeem dat wordt onderzocht, is de implanteerbare pulsgenerator Model 106
met Model 250 Versie 9.0 programmeersoftware en het ecg-onderdeel; geen van
deze onderdelen heeft het EG-keurmerk. De VNS Therapy-geleiders (modellen 302,
303 of 304) en de programmeerkop van model 201 die in de studie worden
gebruikt, hebben het EG-keurmerk wel. Alvorens het VNS Therapy-systeem te
implanteren of programmeren, moet het studiepersoneel een opleiding volgen over
de studieprocedures, inclusief de implantatie en programmering van het systeem.

De primaire studiedoelstelling is het evalueren van de cardiaal gebaseerde
aanvalsdetectie van het VNS Therapy®-systeem model 106 en stimulatie in de
automatische magneetmodus (AMM) bij epilepsiepatiënten. Deze twee nieuwe
functies zullen worden geëvalueerd aan de hand van gegevens afkomstig van
continue video-elektro-encefalogram- (vEEG) en elektrocardiogramobservatie
(ecg) van ictale en niet-ictale events tijdens een verblijf op een
epilepsiebewakingsafdeling (EMU * Epilepsy Monitoring Unit).

De secundaire doelstellingen zijn:
1. Validering van de cardiale R-golfdetectie door het model 106-systeem
2. Vergelijking van het aantal stimulatiegerelateerde adverse events van het
systeem en het aantal stimulatiegerelateerde adverse events van E-05 om de
verschillen in tolerabiliteit te evalueren
3. Typering van de latentieperiode
4. Typering van veranderingen in hartslag na stimulatie
5. Evaluatie van menselijke factoren en de gebruiksvriendelijkheid van het
systeem
6. Beoordeling van veranderingen in frequentie van aanvallen t.o.v. baseline
7. Beoordeling van veranderingen in ernst van aanvallen t.o.v. baseline
8. Beoordeling van veranderingen in duur van aanvallen t.o.v. baseline
9. Beoordeling van veranderingen in intensiteit van aanvallen t.o.v. baseline
10. Beoordeling van veranderingen in postictale duur t.o.v. baseline
11. Beoordeling van veranderingen in levenskwaliteit t.o.v. baseline

Prospectieve, observationele, ongeblindeerde, multicentrische studie die is
opgezet om gegevens te verzamelen over maximaal 35 patiënten bij wie een VNS
Therapy-systeem model 106 is ingeplant, en dit vanaf baseline tot aan het eind
van een EMU-verblijf van maximaal 5 dagen. Gedurende de studie zullen de goede
klinische praktijken worden nageleefd, inclusief de Verklaring van Helsinki,
ISO 14155: 2011, WMO, en MEDDEV 2.7.1.
Tijdens de studie zal bij elke patiënt tijdens de implantatie van het systeem
de aanvalsdetectiealgoritme (SDA)-functie worden geactiveerd met het oog op
intra-operatieve evaluatie (enkel detectie); ook tijdens het verblijf op de EMU
zal dit gebeuren (detectie en automatische stimulatie). Na het verblijf op de
EMU zullen de patiënten met het oog op de veiligheid verder worden opgevolgd
totdat het product is goedgekeurd door de regelgevende instanties. Maximaal 15
studiecentra kunnen patiënten voor de studie rekruteren; alle centra moeten
ervaring hebben met de implantatie en de programmering van VNS
Therapy-systemen.

Niet van toepassing

Een chirurgische ingreep en een behandeling met VNS Therapy houden mogelijke
risico*s, complicaties en bijwerkingen in. De meeste daarvan zijn bekend aan de
hand van eerder uitgevoerde klinische studies. Het kan zijn dat de chirurgische
ingreep en stimulatie met het VNS Therapy-systeem bijwerkingen inhoudt die niet
bekend zijn.
Door de stimulatie kunnen sommige gezondheidsproblemen verergeren. Door
stimulatie kunnen astma en bronchitis verergeren. Ook slikproblemen, heesheid
en longaandoeningen kunnen door stimulatie verergeren. Bovendien kan stimulatie
tot irritatie van de luchtpijp (larynx) leiden, vooral als het om een roker
gaat. Het is niet bekend hoe veilig of doeltreffend het VNS Therapy-systeem is
bij patiënten met:

* Een voorgeschiedenis van een eerder uitgevoerde therapeutische hersenoperatie
of van een hersenletsel
* Andere progressieve neurologische ziekten naast epilepsie
* Een onregelmatige hartslag of andere hartafwijkingen
* Een voorgeschiedenis van dysautonomieën (problemen die veroorzaakt worden
door het autonome zenuwstelsel)
* Een voorgeschiedenis van een longziekte of longfunctiestoornis, waaronder
kortademigheid en astma
* Een voorgeschiedenis van zweren (maagzweer, duodenumzweer of een andere zweer)
* Een voorgeschiedenis van flauwvallen
* Andere vormen van hersenstimulatie
* Reeds bestaande heesheid
* Slikproblemen
* Kortademigheid
* Episodes tijdens dewelke de ademhaling korte tijd stopt tijdens de slaap

Door het effect van de nervus vagus op de maag kunnen duodenum- of maagzweren
ontstaan. Als er al gekende maagproblemen zijn, zou de behandeling die erger
kunnen maken. Deze maagproblemen zijn echter nog niet gemeld in klinische
studies met VNS Therapy.

Een chirurgische ingreep waarbij algehele anesthesie moet worden toegepast, kan
het risico van overlijden inhouden. Voor een chirurgische ingreep waarbij het
VNS Therapy-systeem moet worden geïmplanteerd, moet lokale, regionale of
algehele anesthesie worden gebruikt. In zeldzame gevallen vertraagt de
hartslag tijdens een korte stimulatie van de nervus vagus die in de
operatiekamer plaatsvindt. Alle patiënten zijn van de vertraging van de
hartslag hersteld. Als schade aan de nervus vagus zou optreden, kan dit tot
verlamming van de stembanden leiden. Het kan ook tot het hornersyndroom leiden.
Bij het hornersyndroom is er sprake van symptomen die het oog en het ooglid
treffen en dat men aan één zijde van het gezicht niet zweet. Ook zenuwschade
kan tijdens de chirurgische ingreep optreden. Dit kan leiden tot definitieve
heesheid, slikproblemen of problemen met het maagdarmstelsel.

Mechanische problemen:

De volgende problemen kunnen zich voordoen:
* Het kan zijn dat de pulsgenerator niet goed werkt en geen stimulatie of te
veel stimulatie afgeeft.
* Het kan zijn dat de pulsgenerator of bipolaire elektrode beweegt of door de
huid dringt.
* Het kan zijn dat de bipolaire elektrode breekt of corrodeert, loskomt of zich
verplaatst.
* Het kan zijn dat de batterij in de pulsgenerator leeg is (het einde van de
levensduur bereikt).
Mechanische problemen moeten mogelijk met een chirurgische ingreep worden
verholpen. Door de chirurgische ingreep kan de zenuw zwellen omdat de
verbindingsdraad rondom de nervus vagus is geplaatst. Als de pulsgenerator en
elektrode worden verwijderd, is het mogelijk dat de zenuw zwelt door de
handelingen die met de zenuw worden uitgevoerd. Wanneer het VNS Therapy-systeem
beweegt, kan dit een schadelijk effect hebben op de nervus vagus of andere
delen in het lichaam. Men mag de pulsgenerator en bipolaire elektrode niet
bewegen of verdraaien.
Wanneer de pulsgenerator niet goed werkt, kan dit de nervus vagus beschadigen.
Een foutieve werking kan leiden tot definitieve heesheid of andere
complicaties. Een foutieve werking kan tot een kortere levensduur van de
batterij van de pulsgenerator leiden dan men normaal gezien verwacht.

Verder zijn er risico*s die specifiek verband houden met het model 106 van het
VNS Therapy-systeem dat bedoeld is om een verhoogde hartslag te detecteren die
verband houdt met sommige epileptische aanvallen. Die risico*s zijn de
volgende:
* Als bescherming tegen situaties waarbij het hulpmiddel te vaak een stimulatie
zou afgeven omdat het de hartslag niet correct detecteert, is het hulpmiddel
zodanig geprogrammeerd dat het hartslagen negeert die te hoog of te
onwaarschijnlijk zijn om waar te zijn en daarom zal het in die situaties geen
stimulatie afgeven. Als extra bescherming tegen overmatige stimulatie volgt er
na elke stimulatie een pauzeperiode die minstens even lang duurt als de
stimulatieperiode. Bovendien kan het hulpmiddel niet zodanig worden
geprogrammeerd dat het vaker een stimulatie afgeeft dan het geval is met het
VNS Therapy-systeem dat momenteel is goedgekeurd.
* Vermits stimulatie soms tijdelijk een verhoogde hartslag kan veroorzaken, is
het hulpmiddel zodanig geprogrammeerd dat het na stimulatie een minimale
periode zal wachten voordat het opnieuw een verhoogde hartslag kan detecteren
en opnieuw een stimulatie afgeeft.
* Als het hulpmiddel te gevoelig wordt afgesteld, kan het zijn dat het te vaak
een stimulatie afgeeft. Cyberonics heeft instructies aan de arts gegeven over
hoe de eerste instellingen moeten worden gekozen om te voorkomen dat het
hulpmiddel te gevoelig is.
* Als het hulpmiddel zodanig wordt afgesteld dat het niet gevoelig genoeg is,
kan het zijn dat het niet vaak genoeg een stimulatie afgeeft. Cyberonics heeft
instructies aan de arts gegeven over hoe de eerste instellingen moeten worden
gekozen om te voorkomen dat het hulpmiddel niet gevoelig genoeg is. Bovendien,
als er een epileptische aanval optreedt en het hulpmiddel geen stimulatie
afgeeft, kan de stimulatie manueel afgegeven worden door de magneet over de
generator te bewegen (stimulatie met magneetmodus).
* Als de hartslag bij het begin van een epileptische aanval niet verhoogt of
als het hulpmiddel bij het begin van een epileptische aanval geen verhoogde
hartslag detecteert, krijgt de patiënt toch nog de normale modus van het VNS
Therapy-systeem met de programmeerde instellingen en kan hij/zij bovendien
stimulatie met magneetmodus starten door de magneet over de generator te
bewegen.
* MRI of andere bronnen van elektromagnetische interferentie kunnen ertoe
leiden dat het hulpmiddel een ongewenste stimulatie afgeeft. De patiënt moet
MRI en andere bronnen van elektromagnetische interferentie vermijden. De arts
heeft de instructie gekregen om het hulpmiddel opnieuw te programmeren voor
medische procedures waarbij mogelijk MRI wordt gebruikt of andere apparatuur
waardoor elektromagnetische interferentie kan ontstaan.
* Met de standaard VNS Therapy wordt altijd op regelmatige tijdstippen
stimulatie afgegeven. Met AMM daarentegen gebeurt de stimulatie niet op
regelmatige tijdstippen en kan stimulatie daarom onvoorspelbaar blijken te
zijn.