Halswervelkolom bewegen voor en na anterieure cervicale discectomie (ACD). ACD met (1) alleen uitruimen van de discus intervertebralis vergeleken met (2) tevens implantatie van een discusprothese bij patiënten met een radiculair syndroom. Een gerandomiseerde studie.

Als standaard behandeling bij een cervicaal radiculair syndroom wordt een
anterieure cervicale discotomie uitgevoerd, met of zonder vooropgezette fusie
van de twee aanliggende wervellichamen. Indien geen fusie wordt nagestreefd,
fuseren, desondanks, in 70% van de gevallen de aanliggende wervels. De
beweeglijkheid van de cervicale wervelkolom wordt hierdoor beïnvloed. De druk
in de aanliggende tussenwervelschijven wordt hierdoor hoger, met als gevolg,
een versnelde tussenwervelschijf degeneratie van deze niveaux. Om de versnelde
degeneratie te voorkomen werd de kunsttussenwervelschijf ontwikkeld. De
kunsttussenwervelschijf beoogt de normale beweeglijkheid te herstellen van het
geopereerde niveau. Aangetoond is dat na implantatie van de
kunsttussenwervelschijf het geopereerde niveau beweegt, maar of dit op een
natuurlijke wijze gebeurt is nooit onderzocht. Het onderliggende protocol
probeert deze vraag te beantwoorden. Een natuurlijk bewegingspatroon is een
voorwaarde om te kunnen beweren dat versnelde degeneratie in de aanliggende
bewegingssegmenten wordt voorkomen.

Doel van het onderzoek is om aan te tonen dat het bewegingspatroon van de
cervicale wervelkolom zich normaliseert, indien na een anterieure cervicale
discectomie een kunsttussenwervelschijf wordt geïmplanteerd in het geopereerde
niveau.

Open gerandomiseerde trial. Controle groep bestaat uit patiënten waarbij een
standaard behandelingsoptie wordt aangeboden, nl een anterieure cervicale
discectomie. De tweede groep bestaat uit patiënten die een standaard
behandeling ondergaan aangevuld met een implantatie van een cervicale
discusprothese.
De eerste drie patiënten krijgen allen een discusprothese, en zullen fungeren
als pilot om de analysemethode van de cervicale wervelkolom te testen, alsmede
om een learning curve binnen de gerandomiseerde populatie uit te sluiten.
Tevens wordt, als aanvulling op de historische controlegroep, bij tien gezonde
proefpersonen de doorlichting verricht. Randomisatie is op hen uiteraard niet
van toepassing.

Anterieure cervicale discectomie (standaard behandeling) voor de controlegroep, aangevuld met implantatie van een discusprothese in de onderzoeksgroep.

De patiënt moet voor het onderzoek drie maal een bewegingsonderzoek m.b.v.
röntgendoorlichting ondergaan (0.1mSv per onderzoek). Dit onderzoek duurt
enkele minuten. Bovendien wordt op elk onderzoeksmoment (3 in totaal) gevraagd
enkel vragenlijsten in te vullen (15-20 minuten per keer), en wordt een
lichamelijk onderzoek verricht (plusminus 5 min per onderzoek). Deze
activiteiten worden aaneensluitend verricht zodat de totale
invul/onderzoeksduur ongeveer 30 minuten per onderzoeksmoment bedraagt.
In de literatuur wordt geen extra operatierisico gemeld van het implanteren van
de kunsttussenwervelschijf. De belangrijkste implant failure is fusie, die
zonder discusprothese in 70% wordt bereikt.