DiPAR: diagnose stelling van de ziekte van Parkinson met behulp van neuromusculaire functie evaluatie

Eerdere studies suggereren dat het bepalen van de frequentie en timing van
krachtsmodulaties het mogelijk maakt om verschillen vast te stellen tussen
gezonden en Parkinson patienten, die nog geen last hebben van de typische
klachten van de ziekte van Parkinson (rust tremor, stijfheid van de ledematen
en moeite met het uitvoeren van vrijwillige bewegingen). In de huidige studie
wordt een nieuw systeem voor het monitoren van handschrift dat
vingerkrachtmetingen gebruikt, onderzocht op de mogelijkheden om differentiaal
diagnostiek uit te voeren tussen de ziekte van Parkinson en andere
bewegingsstoornissen met vergelijkbare klachten (essentiele tremor, versterkte
fysiologische tremor, psychogene tremor, dystonie en spasticiteit).

In een pilot setting uitzoeken of er verschillen zijn (incl sensitiviteit en
specificiteit) in pen beweging, vingergripkrachtspatronen en spieractiviteit,
afgeleid van een nieuw ontwikkeld systeem voor handschrift monitoring, tussen
A: patienten met essentiele tremor, psychogene tremor of versterkte
fysiologische tremor en B: patienten met dystonie (schrijfkramp en
torticollis), spasticiteit of de ziekte van Parkinson. In studie B zal het
effect van Anti-Parkinson medicatie op bovenstaande maten worden gemeten. Om de
toekomstige klinische waarde van het systeem te toetsen zal de herhaalbaarheid
van de metingen (behalve spieractiviteit) getest worden in gezonde
proefpersonen (studie C).

Observationele studie. Proefpersonen moeten lijnen trekken, spiralen en cirkels
tekenen en teksten schrijven op een schrijftablet terwijl ze een pen gebruiken
die vingergripkracht kan meten. Het bewegen van de gewrichten in de arm wordt
bepaald met behulp van kleine camera's. Daarnaast wordt EMG gemeten van onder-
en bovenarmspieren.

Er zijn geen risico's, maar een potentiele belasting is het tijdelijk (12 uur)
laten staan van anti-Parkinson medicatie in het geval van Parkinson patienten
en het afbouwen van medicatie in essentiele tremor patienten (wanneer van
toepassing). De belasting is echter beperkt en wanneer symptomen hierdoor
toenemen, zullen ze snel nadat de medicatie weer wordt ingenomen/opgebouwd
afnemen. Deze belasting is nodig omdat het mogelijk maakt dat de patienten
bestudeerd worden terwijl ze niet onder invloed van hun medicatie zijn, wat
essentieel is voor dit type studie.