Gerandomiseerd fase III onderzoek met erlotinib versus docetaxel bij patiënten met gevorderd niet-kleincellig plaveiselcelcarcinoom van de long, die niet (meer) reageren op eerste lijnsbehandeling met platinumbevattende chemotherapie, gestratificeerd naar VeriStrat Goed en VeriStrat Slecht (EMPHASIS, NVALT13, ETOP 3-12)

De standaardbehandeling van niet-kleincellige longkanker (NSCLC) is
platinumhoudende chemotherapie. Na falen van deze behandeling worden docetaxel
en erlotinib als monotherapie gebruikt, vanwege betere resultaten vergeleken
met best supportive care.
Er zijn momenteel geen geaccepteerde uitgangscriteria voor een keuze tussen
beide middelen. Alleen als de patiënt niet eerder een ECFR-TKI heeft gebruikt
kan een geactiveerde EGFR mutatie uitkomst bieden. In de INTEREST studie werden
gefitinib en docetaxel vergeleken in de 2e lijn bij alle histologische typen
NSCLC. Er was geen verschil in progressievrije overleving (PFS) en totale
overleving (OS) in de EGFR wild-type populatie. In de plaveiselcel-subgroep was
er geen enkel verschil tussen de behandelgroepen in PFS en OS.
Recent is de VeriStrat proteomics bloedtest ontwikkeld, die zowel voorspellend
als prognostisch lijkt te zijn bij patiënten met NSCLC. VeriStrat geeft voor
elk sample een uitslag *goed* of *slecht*. In ongeveer 2% van de gevallen kan
geen eensluidende uitslag worden gegeven. De test is gevalideerd in een studie
met gefitinib en erlotinib. Patiënten die *goed* scoorden hadden een betere PFS
en OS dan de patiënten met een uitslag *slecht*. De reproduceerbaarheid was
goed. Deze uitkomsten werden bevestigd door een retrospectieve analyse van
bloedmonsters uit een studie van erlotinib versus placebo. De resultaten van de
VeriStrat test bij het gevorderde plaveiselcelcarcinoom in de populatie met een
uitslag *goed* waren onverwacht positief na behandeling gefitinib. De test
blijkt geen prognostische waarde te hebben bij patiënten die een cytotoxische
chemotherapie krijgen (incl. docetaxel), omdat de overleving onder
chemotherapie dezelfde was in beide VeriStrat-groepen.
Daarom is het nuttig om de VeriStrat test te gebruiken in een 2e lijns studie
bij het gevorderde plaveiselcelcarcinoom van de long, waarin de werkzaamheid en
veiligheid van docetaxel en erlotinib worden vergeleken bij patiënten met zowel
een VeriStrat uitslag *goed* als *slecht*. We verwachten dat een behandeling
met een EGFR-TKI de mediane PFS significant zal verhogen bij patiënten met de
uitslag *goed*, maar niet bij de groep met de uitslag *slecht*.

Primair: Bestuderen van de voorspellende waarde van VeriStrat door te testen
voor interactie tussen de erlotinib- en docetaxel arm en de VeriStrat uitslag
(goed/slecht) voor PFS.
Secundair: Bestuderen of erlotinib tot een betere PFS leidt dan docetaxel in de
VeriStrat *goed* groep, vergelijking van de PFS resultaten van beide
behandelingen in de VeriStrat *slecht* groep. Vergelijking van de PFS tussen de
VeriStrat *goed* en *slecht* groep. Effecten op OS, responspercentage en
disease control rate. Veiligheid en verdraagbaarheid van de
onderzoeksgeneesmiddelen in de hele groep en in de VeriStrat subgroepen.

Multicenter gerandomiseerd open fase III onderzoek met parallelle groepen.
Test van de VeriStrat status (goed/slecht). Alleen patiënten met een bekende
VeriStrat status worden tot de studie toegelaten.
Randomisatie naar:
* Docetaxel IV infuus elke 3 weken, 75 mg/m2.
* Erlotinib tabletten 150 mg per dag.
Duur van de behandeling: tot ziekteprogressie.
500 patiënten.

Behandeling met docetaxel of erlotinib.

Risico: Bijwerkingen van de onderzoeksmedicatie.
De studie volgt de standaardbehandeling voor wat betreft medicatie (docetaxel
of erlotinib), ziekenhuisbezoeken, bloedonderzoek voor safety en beeldvorming.
Extra onderzoek:
Bloedonderzoek VeriStrat 1 keer 3,5 ml.