Volume CT van de pols en carpus na Trauma.

Fracturen van de pols en de handwortel komen veel voor in alle lagen van de
bevolking. Indien deze fracturen gemist worden of inadequaat worden behandeld,
blijven pijnklachten bestaan en kan dit leiden tot beperkingen in het dagelijks
leven. Röntgenfoto*s worden standaard gebruikt voor het beoordelen van
fracturen. Röntgenfoto*s blijken de aanwezigheid en het patroon van fracturen
echter vaak te onderschatten. Computed tomography (CT) van de pols geeft
directe driedimensionale informatie van de botstructuren zonder overprojectie
en detecteert hierdoor fracturen beter. In patiënten met ingewikkelde of
onduidelijke fracturen van de pols wordt CT dan ook volgens klinische
richtlijnen standaard gebruikt voor het optimaliseren van het behandelplan. CT
wordt niet gebruikt bij alle patiënten met verdenking op polsfracturen, omdat
CT een duur, langdurig onderzoek is met meer blootstelling aan röntgenstraling
dan bij röntgenfoto*s het geval is.
In onze kliniek gebruiken wij een snel *volume* CT onderzoek van de pols
waarbij relatief weinig röntgenstraling (ca. 0,05 mSv) gebruikt wordt. Wij
denken dat het standaard gebruik van dit CT onderzoek, ook bij mensen met een
minder ingewikkelde fractuur of een lage verdenking op fractuur, de diagnose en
de behandeling van fracturen van de pols en hand kan verbeteren.

Doel is om in een pilot studie de frequentie van wijzigingen in
behandelingsstrategie na aanvullende CT vast te stellen in alle patiënten met
klinische verdenking op fracturen van de pols of handwortel.
Informatie uit deze pilot studie zal gebruikt worden om uiteindelijk een
randomised controlled trial te verrichten naar het effect van standaard CT
onderzoek op de functionele uitkomst in patiënten met klinische verdenking op
fracturen van de pols en handwortel.

Prospectieve, observationele studie.

Alle patiënten ondergaan CT van de pols en handwortel, hoewel dit voor sommige
patiënten niet conform bestaande klinische richtlijnen is. De gevolgen van de
stralingsblootstelling tijdens dit CT onderzoek (0,05 mSv) zijn triviaal in
vergelijking met de jaarlijkse achtergrondstraling (2 mSv) in Nederland.
Wij verwachten dat er een betere fractuurdetectie en beter afgestemde
behandeling van de eventuele fracturen volgt na het vervaardigen van CT
onderzoek. Wij denken dat deze winst ruimschoots opweegt tegen de risico*s van
de stralingsbelasting.