[18F]-Fluorodeoxyglucose Positron Emissie Tomografie om in vivo het glucose metabolisme in pheochromocytomen en paragangliomen te beoordelen

Pheochromoyctoom en paragangliomen (PPGLs) zijn tumoren van chromaffien weefsel
en in slechts ongeveer 14% kwaadaardig, echter vaker (tot 50%) bij patiënten
met mutaties in succinaat dehydrogenase subunit B (SDHB). Functionele
beeldvorming wordt in het algemeen gebruikt voor de lokalisatie van PPGL
tumoren. Uptake op de FDG-PET/CT scan is biomarker voor tumorcel
levensvatbaarheid en proliferatieactiviteit (glucose opname in de tumorcel) en
heeft een hoge gevoeligheid voor de detectie van metastasen, in het bijzonder
bij dragers van germline SDHB-genmutaties. In deze groep patiënten is
FDG-PET/CT superieur aan andere beeldvormende technieken. De moleculaire
mechanismen onderliggend aan SDH mutaties en tumorgenese beginnen ontrafeld te
worden. Of er genotype-gerelateerde verschillen in mitochondriale functie en de
bijbehorende veranderingen in het cellulaire energiemetabolisme worden
weerspiegeld door verschillen in in-vivo-FDG-opname is nog niet opgehelderd.
Verschillende technieken kunnen worden gebruikt om te glucoseopname op
FDG-PET/CT scans te kwantificeren. Eerdere studies tonen genotype verschillen
in glucose-opname aan in statische FDG-PET scans. Echter, statische FDG-PET/CT
heeft zijn beperkingen in de exacte kwantificering van de glucose opname.
Farmacokinetische analyse met behulp van dynamische FDG-PET/CT wordt
verondersteld om nauwkeuriger het glucosemetabolisme te kunnen kwantificeren en
bevindingen zouden mogelijk beter correleren met histologische bevindingen.

Inzicht in het glucose metabolisme van de PPGL tumoren bij operatief behandelde
patiënten vergroten door het gebruik van dynamische FDG-PET/CT voor de analyse
van de metabole activiteit van de tumor, bloedfractie en volledige
farmacokinetische parameters. Bovendien, deze bevindingen correleren aan
histologische bevindingen om tot een in vivo voorspellend biologisch profiel te
komen. Tenslotte, om genotype-specifieke verschillen in glucoseopname en
metabolisme bij sporadische en erfelijke PPGL tumoren te kunnen beoordelen.

Observationele pilotstudie bij één groep patiënten. Patholoog en nucleair
geneeskundige zijn geblindeerd voor elkaars resultaten.

Voor deze studie dienen patiënten een alternatief protocol voor FDG
PET/CT-scanning te ondergaan. De PET / CT-scan zelf is al onderdeel van de
routine diagnostiek bij patiënten met PPGL. De extra belasting voor de
patiënten zal zijn dat ze al tijdens incubatie met 18-FDG onder de PET /
CT-scanner zullen liggen (en tegelijkertijd al opnames gemaakt zullen worden).
Normaliter ligt de patiënt tijdens incubatietijd in een bed in een rustige
kamer. Het radionuclide wordt toegediend in een brachiale ader via een
intraveneuze lijn. Ongeveer 1,6 MBq.kg-1 FDG wordt geïnjecteerd. Voor deze
studie, worden geen bijkomende FDG worden toegediend. Dit is de standaard
routine diagnostiek dosis. Een extra intraveneuze canule wordt in de
antecubitale ader. Een bloedmonster wordt afgenomen uit die canule voor de
correctie van de ingangsfunctie. De dynamische FDG-PET/CT scan duurt ongeveer
55 minuten en statische whole body FDG-PET/CT scan zal nog eens 25 minuten
(inclusief voorbereiding) nemen. Patiënten mogen naar het toilet tussen het
dynamische en statische scannen. Dus, patiënten zullen in totaal voor ~ 1 uur
en 20 minuten in de FDG-PET/CT scanner liggen. Een extra topogram (~ 0,1 mSv)
en een low dose CT-scan van het abdomen (~ 2,04 mSv) zullen gemaakt worden voor
het dynamische scannen.
Individuele voordelen van deelname zijn beperkt tot eventuele extra klinische
relevante gegevens met betrekking tot het gedrag van de tumor en de prognose.