Het gebruik van een mal bij het maken van rontgenfoto's van de hand verbetert de reproduceerbaarheid van de beoordeling van bot erosies en gewrichtsspleet vernauwing in reumatoide artritis, vergeleken met conventioneel verkregen rontgenfoto's.

Radiologische gewrichtsschade van de handen is de belangrijkste structurele
uitkomst maat en geeft de meeste last in reumatoide artritis (RA). Om de
gewrichtsschade te evalueren zijn bot erosies en gewrichtsspleetvernauwing
(kraakbeen verlies) gecombineerd in een score, de Sharp van der Heijde (SvdH)
score. Deze score omvat verschillende vingergewrichten, polsgewrichten en
hanteert een gecombineerde score van bot erosies en gewrichtsspleetvernauwing.
Een groot probleem voor deze analyse is de beperkte reproduceerbaarheid van de
acquisitie van de rontgenfoto's. Recent is een mal ontworpen die een meer
gestandaardiseerde positionering van de hand en pols gewrichten mogelijk maakt.
Uit pilot observaties bleek dat analyses van gewrichtsspleet vernauwing en bot
erosies significant verbeteren als rontgenfoto's gemaakt worden met deze mal
vergeleken met de conventionele rontgenfoto's. Het is echter nooit quantitatief
bestudeerd of reproduceerbaarheid van de acquisitie beter is met een hand mal
dan zonder handmal.

De reproduceerbaarheid van de SvdH score (Bot erosies en gewrichtsspleet
vernauwing van een hand) van rontgenfoto's die met mal gemaakt worden
vergeleken met conventionele rontgenfoto's.

observationele studie:
Van een hand (de meest aangedane, gebaseerd op eerdere kennis) zal een
additionele rontgenfoto gemaakt worden met behulp van de mal. Patienten worden
gevraagd voor een additionele rontgenfoto van beide handen zonder mal
(standaard) en dezelfde hand met mal na 3 maanden (een periode waarin geen
relevante progressie van de gewrichtsschade is) als ze de afdeling Rheumatology
weer bezoeken voor hun reguliere patientenzorg (DMARD controle).

Van een hand wordt een additionele rontgenfoto gemaakt met behulp van de mal.
Patienten worden gevraagd voor een additionele rontgenfoto van beide handen
zonder mal (standaard) en dezelfde hand met mal na 3 maanden als ze de
polikliniek opnieuw bezoeken voor hun reguliere klinische zorg (DMARD
controle). Dit resulteert in een minimale verhoging van de rontgenstraling wat
acceptabel is. Er zal geen direct voordeel zijn voor de betrokken patienten.
Kennis zal de acquisitie van hand rontgenfoto's in de toekomst verbeteren om de
evaluatie van gewrichtsschade voor patienten met RA te verbeteren.