Meten van de ademhalingssnelheid met behulp van de Reveal hartmonitor

Veranderingen in de snelheid van ademhalen gaan vaak vooraf aan een klinische
achteruitgang van patiënten (Hodgetts, Kenward, Vlachonikolis, Payne, & Castle,
2002). Een verhoogde ademhalingssnelheid (tachypneu) is door Fieselmann et al.
zelfs als het belangrijkste signaal opgevat om behandelingen te starten ter
voorkoming van een cardiopulmonaal arrest. Het kan daarom wellicht van belang
zijn om tijdens controle van patiënten eventuele veranderingen in de
ademhalingssnelheid snel op te merken.

Alhoewel er geautomatiseerde technieken bestaan om de ademhalingssnelheid te
meten, is het vaak zo dat de apparatuur waarmee gemeten wordt interfereert met
de natuurlijke ademhaling, zoals bij spirometrie (het meten van de luchtstroom
tijdens in- en uitademen) of de procedure belastend is voor de patiënt zoals
bij respiratoire inductantie plethysmografie. Daarbij komt dat deze technieken
speciale apparatuur vereisen waardoor continue monitoring van patiënten buiten
een ziekenhuisopzet niet mogelijk is.

Meting van de ademhalingssnelheid via een electrocardiogram (ECG) verkregen van
een geïmplanteerde hart monitor heeft deze beperkingen niet en is daardoor
geschikter gebleken bij de ontwikkeling van solide signaalbewerkingstechnieken
(O*Brien etc)

Met de resultaten van deze studie zullen we beter in staat zijn om te bepalen
of het signaal van het Reveal ECG geschikt is om de ademhalingssnelheid weer te
geven. Tevens kunnen de gegevens worden gebruikt bij de opzet van volgende
studies. Het waarnemen van veranderingen in de ademhalingssnelheid door middel
van herhaalde monitoring kan dan gebruikt gaan worden als indicatie voor
progressie van cardiopulmonale ziektes, waaronder acuut respiratoir distress
syndroom , pulmonair oedeem, pulmonaire embolie, pneumonie, COPD, en ernstig
hartfalen, waardoor de kwaliteit van de patiëntenzorg, via een eerdere diagnose
van verslechterde conditie en tijdige behandeling, kan verbeteren.

De REST studie is een prospectieve, niet gerandomiseerde studie, uitgevoerd in
één ziekenhuis. De studie is opgezet om de relatie te onderzoeken tussen de
ademhalingssnelheid verkregen via het ECG van de Reveal implanteerbare hart
monitor en de ademhalingssnelheid verkregen via een ademhalingsmonitor
bevestigd rond de borst, bij patiënten die al eerder een Reveal geïmplanteerd
hebben gekregen vanwege syncope met onbekende oorzaak, of vanwege vermoedelijke
hartritmestoornissen.

Patiënten die al eerder een Reveal geïmplanteerd hebben gekregen voor syncope
met onbekende oorzaak, of vermoedelijke hartritmestoornissen, wordt gevraagd
deel te nemen aan de studie, waarbij één onderzoek hoort. Dit onderzoek zal
ongeveer 3 uur duren.

Tijdens dit onderzoek zal de patiënt de ademhalingsmonitor om de borst krijgen
en wordt de Holter monitor geplaatst. Het onderzoek vindt plaats in een rustige
ruimte. De patiënt wordt, in liggende positie, gevraagd een aantal
verschillende ademhalingsoefeningen te doen. Deze ademhalingsoefeningen worden
in verschillende posities herhaald. Elke ademhalingsoefening duurt 3 minuten,
waarna even gepauzeerd wordt ter voorbereiding op de volgende. De patiënt zal
gevraagd worden op de volgende manieren de ademen, waarbij zowel de Holter
monitor als de ademhalingsmonitor gegevens verzamelen:

•Normaal ademen
Het normale ademhalingspatroon wordt 3 minuten opgenomen: eigen snelheid en
luchtvolume.

•Periodiek ademen
Een periodiek adempatroon zal worden opgenomen waarbij gedurende 3 minuten elke
20 seconden apneu wordt gevolgd door 30 seconden spontane (eigen) ademhaling.
Er wordt aangegeven wanneer de adem in te houden en wanneer door te ademen.

•Gecontroleerd ademen
Met behulp van een metronoom wordt 3 minuten lang 12 keer per minuut geademd.

•Andere lichaamsposities
Normaal adempatroon, op eigen snelheid en met eigen luchtvolume, wordt 3
minuten gevolgd in elk van de volgende lichaamsposities: liggend, op de linker
zijde, op de rechter zijde, zittend en staand. Als de eerste
ademhalingsoefening liggend is uitgevoerd, hoeft dat nu niet meer te worden
herhaald.

•Lichamelijke inspanning
Tijdens 6 minuten wandelen zal de ademhalingssnelheid van de patiënt toenemen,
waarna 3 minuten de ademhaling wordt opgenomen. De afgelegde afstand hoeft niet
te worden vastgelegd.

Na het onderzoek zal de Holter worden bekeken om er zeker van te zijn dat er
geen hartritmestoornissen zijn opgetreden tijdens de ademhalingsoefeningen.

De belasting en risico's voor deelname aan deze studie zijn minimaal. Een
proefpersoon kan duizeligheid of kortademigheid voelen tijdens de ademtesten of
huidreacties krijgen als gevolg van de Holter elektroden of het MediByte
apparaat. Er is ook een mogelijkheid dat tijdens de ademtesten de patiënt een
ritmestoornis kan doormaken die niet wordt vastgelegd op de Reveal ICM.

Er kunnen bijkomende risico's verbonden aan deelname bestuderen die zijn op dit
moment onbekend