Zirkonium tandheelkundige implantaten in de esthetische zone: een prospectieve case series studie

Titanium (Ti) is als materiaal de 'gouden standaard' voor de fabricage van
tandheelkundige implantaten voor meer dan vier decennia. De
klinische-functionele resultaten zijn gunstig, met goed gedocumenteerde
implantaat overleving in gedeeltelijk edentate patiënten van meer dan 95% na 5
jaar van functioneel belasten van implantaten als ondersteuning van zowel
enkelvoudige kronen of vaste partiële prothesen (Pjetursson et al.. 2007).
Niettemin heeft titanium ook nadelen. Sterke keramiek, met name zirconia (ZrO2)
kan een aantrekkelijk alternatief zijn. Na het sinteren van yttrium versterkt
zirkonium (Y-TZP) heeft het mechanische eigenschappen vergelijkbaar met die van
roestvrij staal. Zowel bot en zachte weefsels reageren gunstig op Y-TZP
(Manicone et al.. 2007). In vivo studies waarin Ti en Y-TZP implantaten en
abutments worden vergeleken, wordt voornamelijk het bot-implantaat reactie en
in mindere mate met het zachte weefsel respons vergeleken (Wenz et al.. 2008).
Vergelijkbare percentages bot-implantaat contact tussen Ti en Y-TZP implantaten
zijn waargenomen in dierstudies (Wenz et al. 2008; Andreiotelli et al. 2009).

Wij willen meer inzicht verkrijgen omtrent de toepassing van zirkonium
tandheelkundige implantaten in de esthetische zone, waarvan we het het idee
hebben dat het voordelen heeft ten opzichte van titanium implantaten. Een
dergelijk implantaat systeem bestaat in wezen uit twee componenten: een
zirkonium implantaat dat osseointegreerd met het alveolaire bot (a) en een
glasvezel stift die gecementeerd op het implantaat en fungeert als een
bevestiging voor een keramische kroon. Klinische, (micro-) biologische, en
röntgenologisch gegevens worden verzameld en vergeleken met de contralaterale
natuurlijke tand.

Een unicentrische prospectieve case series studie. Het onderzoek kan worden
beschouwd als een pilotstudie.

Ongeveer 3 uur extra tijd, geen extra last of afspraken.