DC vaccinatie bij patienten met het Lynch syndroom of patienten met MSI positieve colorectale tumoren

Dendritische cellen (DC), die een cruciale rol spelen bij de inductie van een
cellulaire antitumor immuunrespons, worden thans toegepast in vaccinatie
onderzoek bij patiënten met darmkanker en huidkanker (melanoom). DC vaccinatie
is daarbij veilig gebleken met zeer geringe bijwerkingen. Er is een objectieve
vermindering van ziekte vast gesteld en ook werd de inductie van een specifieke
immuunrespons waargenomen, namelijk CD8+ cytotoxische T cel response, wat
onderstreept dat deze therapie het vermogen heeft om te gaan worden ingezet bij
de behandeling van kanker.
Een groep patiënten die mogelijk zeer geschikt is voor DC vaccinatie, zijn
patiënten met erfelijke darmkanker als gevolg van een kiembaan mutatie in een
van de DNA-mismatch-herstel (MMR) genen, het zogenaamde Lynch Syndroom. Een
drager van een mutatie in één van de MMR-genen (MLH1, MSH2, MSH6 of PMS2) heeft
een tot 70% oplopend cumulatief risico op darmkanker. Deze darmkanker openbaart
zich dus veel vaker en al op jonge leeftijd meestal rond het 45e jaar. Omdat
bij deze patiënten de darmkanker binnen 2-3 jaar kan ontstaan uit een
goedaardige tumor, een adenoom, ondergaan deze mensen 1x per 2 jaar een
kijkonderzoek van de darm waarbij de adenomen worden verwijderd. Desondanks
ontstaat bij sommige mensen toch darmkanker, net als bij mensen die nog niet
weten dat ze MMR-mutatie drager zijn.
Het immuunsysteem lijkt bij Lynch Syndroom belangrijk te zijn, omdat zich in en
rondom de darmkanker opvallend veel lymfocyten ophopen. Bij uitval van een van
de MMR-genen ontstaan in het DNA van de tumor korte repeterende DNA sequenties
met afwijkende lengte, de zogenaamde microsatelliet instabiliteit (MSI). Indien
deze ontstaan in coderende DNA regio*s wordt ter plekke de DNA functie
vernietigd of veranderd, wat lijdt tot productie van zogenaamde frameshift
neopeptides. Aangetoond is dat deze neopeptides zowel tumor specifiek als
immunogeen zijn.

Het hoofddoel is het bepalen van de veiligheid en toepasbaarheid van
dendritische cellen beladen met nieuwe peptide ontstaan door een frame-shift
mutaties in de premaligne en maligne tumor cellen in patienten met colorectaal
kanker welke positief is voor de afwijkende eiwitten en in patienten met het
lynch syndroom. Het tweede doel is het bestuderen of er een effectieve
immuunrespons tegen bepaalde frameshift neopeptides op te wekken is.

Eerst zal de mogelijke toxiciteit van de CEA- en frameshift-peptide beladen DC
bepaald worden in patienten met darmkanker waarvan de tumoren deze peptiden tot
expressie brengen (MSI positief). Daarna zullen 20 gezonde MMR-mutatie dragers
voorafgaand aan het kijkonderzoek van de darm 3 wekelijkse opeenvolgende
injecties van dendritische cellen beladen met de peptiden krijgen. De DC zullen
intradermaal en intrveneus worden toegediend. In het geval van een response kan
de procedure 2x herhaald worden om het immunologisch effect te versterken.

Behandeling: DC worden verkregen door leukaferese, monocyten kweek en rijping in vitro, vervolgens beladen met CEA peptide en neopeptiden en KLH. DC worden 3x zowel via het bloed als via de huid toegediend.

De belasting en risico's worden als beperkt beschouwd. In voorgaande studies
verricht op onze afdeling werd de toxiciteit van cytokine gematureerde
dendritische cellen reeds beoordeeld. Op basis daarvan verwachten we nauwelijks
toxiciteit. De bijwerkingen die we zien kunnen als beperkt beschouwd worden,
nl. lokale huidreacties op de injectieplaats (roodheid, zwelling, jeuk), verder
algehele activatie van het immuunsysteem in de zin van temperatuursverhoging,
griepachtige verschijnselen (moeheid, spierpijn etc.) dat enkele dagen aan kan
houden maar goed reageert op paracetamol. Verder zijn in enkele patienten
allergische huidreacties gezien, deze waren van tijdelijk aard en patienten
reageerden goed op tavergil. Daarnaast werd er in de patienten met melanoom
depigmentatie waargenomen zeer waarschijnlijk door de immuunresponse tegen de
tumor geassocieerde antigenen die ook op de pigment producerende cellen in de
huid aanwezig zijn.
De antigenen waartegen nu een afweer response geinduceerd zal worden komen
uitsluitend voor op premaligne (adenomen) en maligne (carinomen ) cellen voor.
Er is dus geen expressie van deze antigenen op gezond weefsel. We verwachten
daarom ook geen autoimmuniteit.
De patienten ondergaan een aferese procedure. Dit is een veilige en vaak
toegepaste procedure. Omdat deze studie zowel id als een iv toediening heeft
zullen patienten na de iv toediening nog een uur op onze dagbehandeling blijven
ter observatie. De injectie van dendritische cellen intradermaal en intraveneus
is reeds eerder in ons centrum toegepast zonder bijzonderheden.
De huidbiopten worden onder locale verdoving afgenomen.